Главная страница | Современная зарубежная литература | กลับสู่ผืนโลก

กลับสู่ผืนโลก
Danilo Clementoni


ดานิโล เคลเมนโทนี (Danilo Clementoni)
กลับสู่ผืนโลก
การผจญภัยของแอซากิสกับเพทรี
ชื่อเรื่องต้นฉบับ: Il ritorno
แปลเป็นภาษาไทยโดย: อรกัญญ์ ภูมิโคกรักษ์
หนังสือเล่มนี้เป็นงานแต่ง ชื่อ ตัวละคร สถานที่และองค์กรใดๆ ที่กล่าวถึงเป็นงานจากจินตนาการของผู้แต่ง และเจตนาให้เรื่องเล่าเป็นแบบเฉพาะของตัวมันเอง ความคล้ายคลึงใดๆ กับเหตุการณ์หรือบุคคลจริงไม่ว่ามีชีวิตอยู่หรือเสียชีวิตไปแล้วเป็นความบังเอิญล้วนๆ
กลับสู่ผืนโลก
สงวนลิขสิทธิ์ © 2013 Danilo Clementoni

ฉบับพิมพ์ครั้งแรก: เดือนพฤศจิกายน 2556
ฉบับพิมพ์ภาษาอังกฤษ: เดือนกันยายน 2559
ผู้แปลภาษาไทย: อรกัญญ์ ภูมิโคกรักษ์

จัดพิมพ์เองและพิมพ์เป็นเล่ม

เฟสบุ๊ค: https://www.facebook.com/danilo.clementoni
บล็อก: dclementoni.blogspot.it
อีเมล: d.clementoni@gmail.com

สงวนลิขสิทธิ์ ไม่มีส่วนใดของสิ่งพิมพ์เผยแพร่นี้ที่จะผลิตซ้ำได้ไม่ว่าในรูปแบบใดก็ตามซึ่งรวมถึงโดยเชิงกลหรือทางอิเล็กทรอนิกส์ใดๆ โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากบรรณาธิการ ยกเว้นการยกย่อหน้าสั้นๆ มาเพื่อวัตถุประสงค์ในการพิจารณาเท่านั้น
แก่ภรรยาและลูกชายของผมที่อดทนและให้ข้อเสนอแนะอันมีค่าซึ่งช่วยให้ผมได้ปรับปรุงทั้งเรื่องที่ผมเขียนและตัวผมเอง
ขอขอบคุณเพื่อนทุกคนเป็นพิเศษที่ให้ความสนับสนุนอันไม่สิ้นสุดและกระตุ้นให้ผมทำงานชิ้นนี้จนลุล่วง งานนี้คงไม่มีหวังถ้าปราศจากเพื่อนๆ
ผมขอขอบคุณ อรกัญญ์ ภูมิโคกรักษ์ ผู้แปล ที่ทำงานกับหนังสือเล่มนี้และแสดงความกระตือรือร้นในการแปลงานนี้จนสำเร็จลุล่วง
สารบญั
บทนำ 1 (#ulink_f0b4ef4f-e158-5e9e-b274-766ef0f48720)
ยานธีออส – 1,000,000 กม. จากดาวพฤหัส 3 (#ulink_07117a25-4096-5e5d-8fe3-84710c56ba0c)
ดาวโลก – เทลล์เอลมูคาย์ยาร์ – อิรัก 7 (#ulink_e72bbf82-4d94-53f2-8e4e-bd7f3f188056)
ยานธีออส – โคจรรอบดาวพฤหัส 11 (#ulink_819c2f41-c038-52d8-ad39-b1648d19b93a)
แนสซิริย์ยา – โรงแรม 15 (#ulink_e5f07e9b-b30c-5b35-be6e-86334d645ac6)
ยานธีออส – สัญญาณเตือนเมื่อเข้าใกล้ 19 (#litres_trial_promo)
แนสซิริย์ยา – ภัตตาคาร แมสกูฟ 23 (#litres_trial_promo)
ยานธีออส – วัตถุลึกลับ 29 (#litres_trial_promo)
แนสซิริย์ยา – อาหารเย็น 35 (#litres_trial_promo)
ยานธีออส – การวิเคราะห์ข้อมูล 43 (#litres_trial_promo)
แนสซิริย์ยา – หลังอาหารเย็น 47 (#litres_trial_promo)
ยานธีออส – ผู้เฒ่า 57 (#litres_trial_promo)
แนสซิริย์ยา – การตื่นขึ้นมาใหม่ 63 (#litres_trial_promo)
ยานธีออส – ภาพของโลก 69 (#litres_trial_promo)
เทลล์เอลมูคาย์ยาร์ – การ ขุดค้น 79 (#litres_trial_promo)
ยานธีออส - การค้นพบอัน น่ากลัว 87 (#litres_trial_promo)
เทลล์เอลมูคาย์ยาร์ – โลงหิน 93 (#litres_trial_promo)
ยานธีออส – แถบดาวเคราะห์น้อย 105 (#litres_trial_promo)
เทลล์เอลมูคาย์ยาร์ – การโจมตียามวิกาล 111 (#litres_trial_promo)
ยานธีออส – ใบหน้าบนดาวอังคาร 119 (#litres_trial_promo)
เทลล์เอลมูคาย์ยาร์ – ความประหลาดใจในยามวิกาล 127 (#litres_trial_promo)
ยานธีออส – โคจรรอบโลก 133 (#litres_trial_promo)
เทลล์เอลมูคาย์ยาร์ – การ เปิดโปง 141 (#litres_trial_promo)
ยานธีออส – การเตรียมการสุดท้าย 155 (#litres_trial_promo)
เทลล์เอลมูคาย์ยาร์ – สี่ผู้คุ้มครองผู้ช่วงโชติ 161 (#litres_trial_promo)
เทลล์เอลมูคาย์ยาร์ – การติดต่อ 173 (#litres_trial_promo)
เทลล์เอลมูคาย์ยาร์ – การกู้คืน 185 (#litres_trial_promo)
ยานธีออส – อาคันตุกะบนยาน 199 (#litres_trial_promo)
ยานธีออส – วิวรณ์ 207 (#litres_trial_promo)
บรรณานุกรม 215 (#litres_trial_promo)
“เรากำลังเดินทางกลับมา ปีสุริยคติเพิ่งผ่านไปหนึ่งปีนับตั้งแต่เราจำเป็นต้องรีบเร่งออกจากดาวเคราะห์ดวงนั้น แต่สำหรับพวกเขาก็เป็นเวลา 3,600 ปีโลกแล้ว เราจะเจออะไรบ้าง”

บทนำ
ที่จริงดาวนิบิรุ (ดาวเคราะห์แห่งผู้ล่วงลับ) อย่างที่ชาวซูเมเรียนเรียก หรือมาร์ดุค (ราชาแห่งสวรรค์) อย่างที่ชาวบาบิลอนเรียก ซึ่งเป็นดาวเคราะห์ดวงที่สิบสองนั้น เป็นเทหวัตถุในอวกาศที่โคจรรอบดวงอาทิตย์ของเราโดยใช้ระยะเวลา 3,600 ปี วงโคจรเป็นวงรีมาก สวนทาง (หมุนรอบดวงอาทิตย์ในทิศทางตรงกันข้ามกับดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ) และทำมุมเอียงกับระนาบของระบบสุริยะของเราอย่างชัดเจน
การโคจรแต่ละรอบได้ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงระหว่างดาวเคราะห์ขนานใหญ่ในระบบสุริยะของเราเกือบทุกครั้งทั้งในด้านวงโคจรและโครงรูปของดาวเคราะห์ที่ประกอบเป็นระบบนี้ ในระหว่างการเปลี่ยนแปลงที่สับสนวุ่นวายมากครั้งหนึ่งนั่นเองที่ดาวเคราะห์ดวงโตที่ชื่อเทียแมต ซึ่งอยู่ระหว่างดาวอังคารกับดาวพฤหัสด้วยมวลประมาณเก้าเท่าของมวลโลกทุกวันนี้ และอุดมไปด้วยน้ำและกอปรด้วยดาวบริวารสิบเอ็ดดวง ถูกทำลายไปเมื่อเกิดการชนอย่างรุนแรง ดวงจันทร์หนึ่งในเจ็ดดวงที่โคจรรอบนิบิรุชนเข้ากับเทียแมตยักษ์ ผ่ากลางมันและเหวี่ยงซีกทั้งสองไปโคจรในทิศทางตรงกันข้าม ดาวบริวารดวงที่เหลือของนิบิรุทำให้กระบวนการนี้อวสานลงในการเปลี่ยนแปลงครั้งถัดมา (“วันที่สอง” แห่งปฐมกาล) โดยทำลายหนึ่งในสองซีกที่เกิดจากการชนครั้งแรกจนหมดสิ้น เศษหินที่เกิดจากการชนหลายครั้งทำให้เกิดสิ่งที่เวลานี้เรารู้จักกันในชื่อ “แถบดาวเคราะห์น้อย” หรือ “กำไลสวรรค์” อย่างที่ชาวซูเมเรียนเรียก ดาวเคราะห์เพื่อนบ้านกลืนกินมันเข้าไปบางส่วน โดยเฉพาะดาวพฤหัสเป็นดาวที่จับเศษหินส่วนใหญ่ไว้ จึงเพิ่มมวลของมันเองอย่างเห็นได้ชัด

สิ่งที่เกิดขึ้นจากดาวบริวารจากหายนะครั้งนี้ซึ่งรวมถึงที่รอดจากเทียแมตนั้นถูก “ยิงออกไป” สู่วงโคจรชั้นนอกๆ เกิดเป็นสิ่งที่ขณะนี้เรารู้จักกันในนาม “ดาวหาง” ปัจจุบันส่วนที่รอดจากการเปลี่ยนแปลงครั้งที่สองอยู่ในวงโคจรอันเสถียรระหว่างดาวอังคารกับดาวศุกร์โดยมีดาวบริวารที่เหลือดวงสุดท้ายติดไปกับมันด้วย จึงเกิดเป็นสิ่งที่ขณะนี้เราเรียกว่าโลกและดวงจันทร์ ซึ่งเป็นเพื่อนที่แยกจากกันไม่ได้

แผลเป็นที่เกิดจากการชนกันในจักรวาลซึ่งเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 4 พันล้านปีที่แล้วยังคงมองเห็นได้บางส่วนในทุกวันนี้ ขณะนี้น้ำปกคลุมท่วมส่วนแผลเป็นของดาวเคราะห์ในส่วนที่เรียกว่ามหาสมุทรแปซิฟิก ซึ่งกินพื้นที่ประมาณหนึ่งในสามของพื้นผิวโลกโดยแผ่กว้างครอบคลุมอาณาเขต 179 ล้านตารางกิโลเมตร บนพื้นที่มหาศาลนี้ไม่มีผืนดินขนาดใหญ่ใดอยู่เลย แต่มีหลุมขนาดใหญ่ลึกกว่าสิบกิโลเมตรอยู่แทน

ปัจจุบันดาวนิบิรุมีโครงรูปเหมือนโลกมาก สองในสามส่วนปกคลุมด้วยน้ำในขณะที่ส่วนที่เหลือปกคลุมด้วยทวีปเดียวที่แผ่จากทิศเหนือไปทิศใต้โดยมีพื้นผิวรวมกว่า 100 ล้านตารางกิโลเมตร ผู้อยู่อาศัยบางส่วนได้ฉวยประโยชน์จากการที่ดาวเคราะห์ของตนอยู่ใกล้กับของเราเองมาเป็นเวลาหลายแสนปีแล้วโดยมาเยี่ยมเป็นประจำ แต่ละครั้งก็ส่งอิทธิพลต่อวัฒนธรรม ความรู้ เทคโนโลยีและวิวัฒนาการของมนุษยชาติเอง บรรพบุรุษของเราเรียกพวกเขาหลายแบบ แต่ชื่อที่ใช้แทนได้ดีที่สุดน่าจะเป็น “เทพเจ้า”

ยานธีออส – 1,000,000 กม. จากดาวพฤหัส
แอซากิสยืดเส้นยืดสายอย่างสบายอยู่บนเก้าอี้เท้าแขนสีเข้มที่ปรับเข้ากับสรีระอัตโนมัติ ซึ่งเพื่อนช่างฝีมือของเขาทำขึ้นมาด้วยมือตนเองในโอกาสที่เขาปฏิบัติภารกิจพิเศษระหว่างดาวเคราะห์เป็นครั้งแรก และมอบให้เขาเป็นของขวัญเมื่อหลายปีก่อน
“มันจะนำโชคมาให้” เพื่อนได้บอกเขาในวันนั้น “มันจะช่วยให้นายผ่อนคลายและตัดสินใจได้อย่างถูกต้องเวลาที่นายต้องการ”
เป็นจริงเช่นนั้น เขาได้ตัดสินใจอะไรหลายอย่างในขณะที่นั่งเก้าอี้ตัวนี้ และโชคก็มักเข้าข้างเขา เขาจึงรำลึกถึงความทรงจำอันมีค่านั้นเสมอเวลาตัดสินใจ ทั้งที่มีกฎจำนวนมากที่น่าจะห้ามไม่ให้ใช้เก้าอี้นี้โดยเฉพาะบนอากาศยานประเภทเบาเซน-1 อย่างลำที่เขาอยู่ในขณะนี้

กระจุกควันสีออกน้ำเงินลอยดิ่งขึ้นอย่างรวดเร็วจากซิการ์ที่เขาคีบไว้ระหว่างนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้มือขวาในขณะที่ดวงตาของเขาพยายามตามรอยระยะทาง 4.2 หน่วยดาราศาสตร์
ที่ยังคงแยกเขาให้ห่างจากจุดหมายปลายทาง แม้ว่าเขาได้เดินทางเช่นนี้มาหลายปีแล้ว แต่เสน่ห์แห่งความมืดมิดของอวกาศที่ล้อมรอบและดาวหลายพันดวงที่แต่งแต้มอวกาศนั้นยังคงสามารถตรึงความคิดของเขาไว้ได้ ช่องเปิดรูปไข่ขนาดใหญ่ตรงหน้าเขาทำให้มองเห็นสิ่งที่อยู่ในทิศทางการเดินทางได้อย่างครบถ้วน และเขาก็ยังไม่วายประหลาดใจที่สนามพลังที่เป็นเยื่อบางๆ นั้นสามารถป้องกันเขาจากความหนาวเหน็บแห่งดวงดาวในอวกาศ ป้องกันไม่ให้อากาศหนีออกไปกะทันหัน และทำให้เขาไม่ถูกดูดเข้าไปสู่ความว่างเปล่าด้านนอก มิเช่นนั้นเขาคงตายเกือบจะในทันที เขาสูบซิการ์มวนยาวอย่างรวดเร็วและเพ่งดูภาพฮอโลแกรมตรงหน้าต่อไป เขาสามารถมองเห็นใบหน้าเหนื่อยล้าที่ไม่ได้โกนหนวดเคราของเพื่อนร่วมเดินทางได้ในภาพนั้น เพทรีกำลังซ่อมแซมระบบควบคุมบนท่อระบายอยู่ในอีกส่วนหนึ่งของยาน เขาทำตลกเล็กน้อยโดยทำให้ภาพตรงกลางบิดเบี้ยว ปล่อยควันที่เพิ่งสูบเข้าไป สร้างเป็นคลื่นที่ช่างทำให้เขานึกถึงการเคลื่อนที่พลิ้วไหวของนักเต้นระบำที่เขาได้ไปดูบ่อยๆ เมื่อเขาได้กลับบ้านเกิดในที่สุดและได้เพลิดเพลินไปกับการพักผ่อนที่เขาควรได้รับบ้าง

เพทรีผู้เป็นทั้งเพื่อนและเพื่อนร่วมผจญภัยของเขามีอายุเกือบสามสิบสอง และนี่เป็นภารกิจพิเศษครั้งที่สี่ในประเภทนี้ของเพทรี ร่างกายใหญ่โตและสง่างามทำให้ทุกคนที่พบเขาเกิดความเคารพ ด้วยดวงตาสีดำเหมือนอวกาศด้านนอก ผมยาวสีเข้มเป็นกระเซิงประบ่า ความสูงเกือบสองเมตรสามสิบ และทรวงอกและแขนอันทรงพลังที่สามารถยกเนบิร์
ตัวโตเต็มวัยได้โดยไม่ต้องพยายาม เขายังคงมีจิตวิญญาณเป็นเด็ก ภาพดอกโซเอล
บานในแสงแดดจะทำให้เขารู้สึกหวั่นไหว และเขาสามารถนั่งอยู่ได้นานเป็นชั่วโมงๆ ด้วยความปิติยินดีในขณะที่มองดูคลื่นแตกฟองบนชายฝั่งสีงาช้างของอ่าวซาราน
บุคคลผู้เหลือเชื่อ ไว้ใจได้และจงรักภักดี ผู้พร้อมจะเสียสละชีวิตตนเองแทนชีวิตของเขาโดยปราศจากความลังเลแม้ชั่วครู่ เขาคงไม่มีวันจากมาโดยปราศจากเพทรีข้างกาย เพทรีเป็นคนเดียวในโลกที่เขาไว้ใจอย่างที่สุดและจะไม่มีวันทรยศเด็ดขาด

เครื่องยนต์ของยานซึ่งปรับเพื่อการเดินทางภายในระบบสุริยะส่งเสียงหึ่งแบบคลาสสิกเป็นสองช่วง สำหรับหูอันเชี่ยวชาญของ
แอซากิสแล้วเสียงนั้นหมายความว่ายานกำลังทำหน้าที่เป็นอย่างดี ด้วยการได้ยินไวเช่นนี้เขาจะสามารถรับรู้ความแปรผันในห้องปรับในระดับน้อยเพียง 0.0001 ลาสิก ได้เร็วกว่าที่ระบบควบคุมอัตโนมัติอันชาญฉลาดจะจับได้ เหตุผลนี้เองที่ทำให้แอซากิสได้รับตำแหน่งผู้บัญชาการยานประเภทเพกาซัส

มีคนมากมายที่คงจะได้ยอมทำทุกอย่างให้ได้อยู่ในตำแหน่งนี้ แต่แอซากิสก็มาอยู่ตรงนี้แล้ว

สิ่งปลูกฝังในลูกตาที่เรียกว่า โอ^คอม ทำให้เส้นทางที่คำนวณใหม่เกิดเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาตรงหน้าแอซากิส เป็นเรื่องไม่ธรรมดาที่วัตถุขนาดไม่กี่ไมครอนสามารถทำหน้าที่ประเภทนั้นได้ สิ่งปลูกฝังนี้ใส่เข้าไปในเส้นประสาทตาโดยตรงแล้วทำให้สามารถมองดูโต๊ะควบคุมทั้งชุดได้โดยซ้อนภาพทับบนภาพที่อยู่ตรงหน้าแอซากิส
จริงๆ ตอนแรกก็ไม่ได้ง่ายที่จะชินกับเวทมนตร์ดังกล่าวนี้ และอาการคลื่นไส้ก็เกือบจะจัดการไม่ได้มากกว่าหนึ่งครั้ง อย่างไรก็ตาม ขณะนี้แอซากิสกลับไม่สามารถทำงานได้หากปราศจากสิ่งปลูกฝังนี้
ระบบสุริยะทั้งระบบหมุนรอบตัวเขาด้วยความสง่างามอันน่าหลงใหลทั้งหลายทั้งปวง จุดสีน้ำเงินขนาดเล็กใกล้กับดาวพฤหัสขนาดใหญ่โตแสดงตำแหน่งของยาน ส่วนเส้นบางสีแดงซึ่งโค้งกว่า
เวอร์ชั่นที่จางหายไปในขณะนี้เล็กน้อยบ่งถึงแนววิถีเข้าหาโลกแนวใหม่

แรงดึงดูดโน้มถ่วงของดาวเคราะห์ดวงใหญ่ที่สุดในระบบนั้นน่าตกใจ จำเป็นต้องรักษาระยะปลอดภัยไว้ และมีเพียงกำลังของเครื่องยนต์ประเภทเบาเซนสองเครื่องเท่านั้นที่จะทำให้ธีออสหนีอ้อมกอดมรณะนี้ได้
“แอซากิส” เครื่องสื่อสารแบบเคลื่อนย้ายได้ที่ติดอยู่กับโต๊ะตรงหน้าแอซากิสส่งเสียงต่ำ “เราต้องตรวจสอบภาวะของคู่ต่อในส่วนกั้นแยกที่หก”
“นายยังไม่ได้ทำอีกหรือ” แอซากิสตอบด้วยน้ำเสียงแหย่ที่ทราบว่าจะทำให้เพื่อนโกรธ
“โยนซิการ์เหม็นๆ นั่นทิ้งไปแล้วมาช่วยกันหน่อย!” เพทรีคำราม

ว่าแล้วเชียว
แอซากิสทำให้เพทรีอารมณ์ขึ้นได้สำเร็จและกำลังรู้สึกสนุกเป็นบ้า
“มาแล้ว มาแล้ว กำลังมา เพื่อน อย่ามีน้ำโห”
“มาเลย ฉันอยู่กับเรื่องบ้านี่มาสี่ชั่วโมงแล้วและไม่มีอารมณ์จะมาตลก”
ไม่พอใจเหมือนเคย แต่ไม่มีสิ่งใดและไม่มีใครจะสามารถแยกทั้งสองออกจากกันได้

ทั้งสองได้รู้จักกันตั้งแต่เด็ก เพทรีเป็นผู้ที่ได้ช่วยชีวิตแอซากิสจากการถูกตีซ้ำๆ (เพทรีเป็นเด็กที่ตัวใหญ่กว่ามาก) มากกว่าหนึ่งครั้ง โดยใช้ขนาดตัวอันน่าเกรงขามเข้าขวางระหว่างเพื่อนของตนกับแก๊งอันธพาลขาประจำซึ่งแอซากิสเป็นเป้าหมายบ่อยมาก

สมัยเป็นเด็กผู้ชาย แอซากิสไม่แน่ใจว่าตนจะเป็นคนประเภทที่เพศตรงข้ามผู้น่าดึงดูดใจมากหน่อยจะแย่งกัน แอซากิสแต่งกายในลักษณะซอมซ่อเสมอโดยมีศีรษะที่โกนผมเกลี้ยง ร่างกายผอมบาง และเชื่อมต่อกับระบบจีซีเอส
ตลอดเวลา ซึ่งเขาจะซึมซับข้อมูลปริมาณมหาศาลเร็วกว่าคนส่วนใหญ่สิบเท่า ต้องขอบคุณความสามารถทางวิชาการอันโดดเด่นที่ทำให้แอซากิสได้รับอนุญาตการเข้าถึงในระดับซีตั้งแต่เมื่ออายุสิบปีโดยมีทางเลือกเสริมในการค้นหาความรู้ที่เพื่อนระดับเดียวกันส่วนใหญ่หาไม่ได้ อย่างไรก็ตาม สิ่งปลูกฝังในประสาทที่เรียกว่า เอ็น^คอม ซึ่งจัดการเข้าถึงประเภทนี้ให้เขานั้นมีอาการข้างเคียงเล็กๆ น้อยๆ หลายประการ ระยะการได้มาซึ่งความรู้นั้นต้องอาศัยสมาธิเต็มที่ เนื่องจากได้ใช้เวลาส่วนใหญ่เช่นนี้ เขาจึงมีลักษณะที่ดูเฉยเมยเกือบตลอดเวลาโดยจะจ้องไปที่ความว่างเปล่า ตัดขาดจากสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นรอบตัว ความจริงมีคนคิดบ่อยๆ ว่าเขาปัญญาอ่อนเล็กน้อยไม่ว่าผู้เฒ่าจะกล่าวอย่างไรก็ตาม

เรื่องนี้ไม่เคยสำคัญต่อเขาเลย

ความกระหายความรู้ของแอซากิสไม่เคยมีขีดจำกัด แอซากิสเชื่อมต่อแม้ในเวลากลางคืน แม้ว่าในขณะที่นอนหลับความสามารถในการได้มาซึ่งความรู้จะลดลงเหลือ 1% อันเนื่องมาจากความจำเป็นต้องใช้สมาธิเต็มที่นั่นเอง แต่แอซากิสไม่เคยปรารถนาที่จะเสียแม้สักชั่วครู่ของชีวิตไปโดยไม่ใช้โอกาสในการพัฒนาความรู้พื้นฐานโดยเฉพาะทางวัฒนธรรม

แอซากิสลุกขึ้นพร้อมด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยและตรงไปยังส่วนกั้นแยกที่หกซึ่งเพื่อนกำลังรออยู่

ดาวโลก – เทลล์เอลมูคาย์ยาร์ – อิรัก
เอลิซา ฮันเทอร์ พยายามปาดหยดเหงื่อน่าชิงชังออกจากหน้าผากอีกครั้งหนึ่ง หยดเหงื่อดูเหมือนมุ่งมั่นที่จะหยดลงบนจมูกอย่างช้าๆ และหยดลงสู่ทรายร้อนๆ ใต้ตัวเอลิซาผู้ได้คุกเข่ามาหลายชั่วโมงแล้วพร้อมด้วยเกรียงมาร์ชอลล์ทาวน์
ที่แยกห่างจากตัวไม่ได้ เพื่อค่อยๆ ขูดพื้นดินแบบไม่ก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ เพื่อพยายามขุดวัตถุที่ดูเหมือนส่วนบนของศิลาหน้าหลุมฝังศพขึ้นมา อย่างไรก็ตาม เธอยังคงไม่เชื่อทฤษฎีนี้ตั้งแต่แรก เธอได้ทำงานใกล้ซิกกูแรตแห่งเมืองอูร์
มาเกือบสองเดือนแล้ว เนื่องจากชื่อเสียงในฐานะนักโบราณคดีและความรู้เชี่ยวชาญในภาษาซูเมเรียน เธอจึงได้รับอนุญาตให้ทำงานที่นั่น มีการพบหลายหลุมฝังศพแล้วตั้งแต่การขุดค้นครั้งแรกๆ ช่วงต้นศตวรรษที่ 20 แต่สิ่งประดิษฐ์เช่นนี้ไม่เคยพบในหลุมฝังศพใด ด้วยรูปร่างสี่เหลี่ยมจัตุรัสและขนาดใหญ่พอควร มันจึงดูเหมือน “ฝา” ของภาชนะบางประเภทมากกว่าโลงหิน วัตถุที่ฝังไว้ที่นั่นเมื่อหลายพันปีก่อนเพื่อปกป้องหรือซ่อนบางสิ่งบางอย่าง
น่าเสียดายที่เธอยังไม่สามารถบอกได้ว่าสิ่งที่คาดว่าเป็นภาชนะนี้อาจสูงเพียงใดเพราะจนถึงขณะนี้เพิ่งพบเพียงส่วนเล็กๆ ของส่วนบนเท่านั้น รอยแกะสลักอักษรรูปลิ่มที่ปกคลุมพื้นผิวที่มองเห็นได้ทั้งหมดของฝาไม่เหมือนสิ่งใดที่เธอเคยเห็น

การแปลรอยแกะสลักเหล่านั้นคงจะใช้เวลาหลายวันหลายคืนไม่ได้หลับได้นอน

“ด็อกเตอร์ฮันเทอร์”
เอลิซาเงยหน้า ใช้มือขวาป้องตาจากแสงแดด เอลิซาเห็นฮีแชมซึ่งเป็นผู้ช่วยของตนรีบเร่งมาหา
“อาจารย์ครับ” ฮีแชมเรียกอีกครั้ง “มีโทรศัพท์มาหาจากฐาน ฟังดูเป็นเรื่องด่วน”
“โอเค ขอบใจฮีแชม”
เอลิซาฉวยโอกาสจากการถูกบังคับหยุดพักนี้จิบน้ำซึ่งจนถึงขณะนี้เกือบเดือดแล้วจากกระติกน้ำที่เหน็บไว้กับเข็มขัดเสมอ

โทรศัพท์จากฐาน... สามารถหมายความได้เพียงว่ามีบางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้อง

เอลิซาลุกขึ้นยืน ปัดกลุ่มฝุ่นออกจากกางเกงขายาว และเดินอย่างมีจุดหมายไปยังกระโจมที่ทำหน้าที่เป็นฐานวิจัย

เอลิซาเปิดซิปที่ยึดกระโจมให้เปิดครึ่งหนึ่งและก้าวเข้าไปด้านใน ใช้เวลาชั่วครู่กว่าดวงตาจะปรับตามการเปลี่ยนแปลงแสงสว่าง แต่ทั้งนี้ไม่ได้หยุดไม่ให้เอลิซาจำได้ว่าเป็นใบหน้าของพันเอกแจ็ก
ฮัดสัน บนตัวจอภาพ เขากำลังจ้องมองความว่างเปล่าอย่างเคร่งขรึม รอให้เอลิซาปรากฏตัว

พันเอกผู้นี้รับผิดชอบทีมต่อต้านผู้ก่อการร้ายเชิงกลยุทธ์ที่ประจำอยู่ในแนสซิริย์ยา แต่หน้าที่ที่แท้จริงของเขาคือ การประสานงานโปรแกรมวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่หน่วยเอลแซด
ที่ถือว่าไม่มีอยู่จริงเป็นผู้จัดตั้งและเฝ้าสังเกต หน่วยนี้ถูกห่อหุ้มอยู่ในความลึกลับตามปรกติที่ห่อหุ้มองค์กรทั้งหลายประเภทนี้ มีไม่กี่คนที่ทราบความมุ่งประสงค์และเป้าหมายขององค์กรนี้จริงๆ สิ่งที่แน่นอนมีเพียงว่าการบังคับบัญชาทางยุทธการจะรายงานตรงต่อประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา

เอลิซาไม่ได้ให้ความสำคัญกับทั้งหมดทั้งปวงเหล่านี้นัก เหตุผลที่แท้จริงที่เอลิซายอมรับคำเสนอให้เข้าร่วมในหนึ่งในการสำรวจเหล่านี้คือ เพื่อที่ตัวเธอจะสามารถกลับไปยังสถานที่ที่รักที่สุดในโลกได้ในที่สุดและได้ทำงานที่รัก ทั้งที่มีอายุค่อนข้างอ่อนเยาว์ (สามสิบแปด) แต่เอลิซาเป็นหนึ่งในผู้ประสบความสำเร็จที่สุดในสาขาของเธอ
“อรุณสวัสดิ์ค่ะท่านผู้พัน” เอลิซากล่าวพร้อมยิ้มหวานที่สุด “ทำไมฉันถึงได้รับเกียรตินี้คะ”
“ด็อกเตอร์ฮันเทอร์ ไม่มีความจำเป็นต้องเสแสร้งกัน คุณทราบดีมากว่าผมโทรมาทำไม ใบอนุญาตที่คุณได้รับให้ทำงานให้เสร็จสิ้นหมดอายุเมื่อสองวันที่แล้ว คุณอยู่ที่นั่นอีกต่อไปไม่ได้”
เสียงของเขาหนักแน่นและเด็ดขาด ครั้งนี้แม้แต่เสน่ห์ที่ปฏิเสธไม่ได้ของเอลิซาก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้ได้ต่อเวลาใดๆ เอลิซาตัดสินใจวางไพ่ใบสุดท้าย

ตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม 2546 เมื่อรัฐบาลผสมที่นำโดยประเทศสหรัฐอเมริกาได้ตัดสินใจบุกอิรักด้วยเจตนาชัดแจ้งในการขับไล่ผู้นำเผด็จการ ซัดดัม ฮุสเซน ผู้ถูกกล่าวหาว่าครอบครองอาวุธทำลายล้างสูง (ข้อกล่าวหาที่ต่อมาพิสูจน์แล้วว่าไม่มีมูล) และสนับสนุนอิสลามกับการก่อการร้ายในอิรัก การวิจัยทางโบราณคดีทั้งหลายซึ่งยากลำบากพออยู่แล้วในเวลาแห่งสันติก็ต้องถอยหลังเข้าคลอง มีเพียงการสิ้นสุดความเป็นปรปักษ์อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 15 เมษายน 2546 เท่านั้นที่ได้จุดความหวังของนักโบราณคดีทั่วโลกขึ้นมาอีกครั้งว่าตนจะสามารถเข้าถึงสถานที่ที่อารยธรรมโบราณที่สุดในประวัติศาสตร์ได้พัฒนาขึ้นมาก่อนกระจายวัฒนธรรมไปทั่วโลกได้อีกครั้ง การตัดสินใจของเจ้าหน้าที่อิรักในช่วงปลาย พ.ศ. 2554 ในการเปิดการขุดค้นขึ้นอีกครั้งในสถานที่บางแห่งที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์อันประมาณมิได้เพื่อ "ส่งเสริมมรดกทางวัฒนธรรมต่อไป" ได้เปลี่ยนความหวังให้เป็นความแน่นอนในที่สุด คณะวิจัยหลายคณะที่เจ้าหน้าที่กรรมาธิการที่เหมาะสมคัดเลือกและควบคุมดูแลจะสามารถทำงานเป็นเวลาจำกัดในบริเวณสำคัญที่สุดที่เป็นที่สนใจทางโบราณคดีในอาณาเขตอิรักได้ภายใต้ความอุปถัมภ์ของสหประชาชาติ และการอนุญาตมากมายที่ “เจ้าหน้าที่” จำนวนนับไม่ถ้วนลงนามและยืนยันก่อนหน้านี้

“ท่านผู้พันที่รักคะ” เอลิซาเริ่ม โดยเอนเข้าหาเว็บแคมให้ใกล้ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพื่อว่าตาสีเขียวมรกตดวงโตของเธอจะได้ผลที่หวัง “ท่านพูดถูกต้องทุกประการ”
เอลิซาทราบว่าการให้หน้าแก่ผู้ที่โทรมาจะทำให้อารมณ์ของเขาเป็นบวกขึ้น
“แต่เราใกล้มากแล้วตอนนี้”
“ใกล้อะไร” พันเอกคำราม ยืดตัวตรงบนเก้าอี้และวางกำปั้นบนโต๊ะทำงาน “คุณพูดเรื่องเดิมมาหลายสัปดาห์แล้ว ผมสนับสนุนคุณไม่ได้อีกต่อไปถ้าคุณไม่มีอะไรเป็นรูปธรรม”
“ถ้าท่านจะให้เกียรติร่วมรับประทานอาหารเย็นกับฉันคืนนี้ ฉันยินดีจะให้ท่านดูอะไรบางอย่างที่จะทำให้ท่านคิดใหม่ ท่านจะว่ายังไงคะ”
เอลิซายิ้มสวยอวดฟันขาวและใช้มือสางผมยาวสีทอง เอลิซาแน่ใจว่าสามารถโน้มน้าวเขาได้

พันเอกขมวดคิ้ว พยายามคงหน้าตาโกรธไว้ แต่แม้แต่ตัวเขาก็ทราบว่าเขาจะไม่สามารถต้านทานข้อเสนอนี้ได้ เขาชอบเอลิซามาตลอด และความคิดเรื่องอาหารเย็นสองคนก็น่าสนใจ

ทั้งที่อายุสี่สิบแปดปี แต่เขายังคงเป็นชายที่น่าดึงดูดใจ ด้วยหุ่นนักกีฬา กรามเป็นสัน ผมสั้นเกรียนสีดอกเลา สายตาเด็ดขาดในดวงตาสีฟ้าจัด ความรู้กว้างทั่วไปที่ทำให้สนทนาในหัวข้อต่างๆ ได้อย่างกว้างขวาง และเสน่ห์อันไม่อาจปฏิเสธได้ของเจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบ เขายังคงเป็นชายที่ “น่าสนใจ”
“ตกลง” พันเอกเป่าลมออกทางจมูกอย่างแรง “แต่เย็นนี้คุณจะต้องนำอะไรที่น่าตื่นเต้นมาให้ผมหน่อย ไม่อย่างนั้นคุณก็เริ่มเก็บข้าวของขยะและจัดกระเป๋าดีกว่า” เขาพยายามใช้น้ำเสียงแสดงอำนาจที่สุดที่มี แต่ก็ทำได้ไม่ดีนัก
“เตรียมตัวให้พร้อมภายในสองทุ่มนะครับ ผมจะส่งรถมารับคุณที่โรงแรม” เขาตัดการสนทนาโดยไม่กล่าวลา

แย่สุดๆ ฉันต้องรีบแล้ว ฉันมีเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงก่อนมืด

“ฮีแชม” เอลิซาเรียกพร้อมกับมองออกมาจากกระโจม “เรียกทั้งทีมมารวมกันนะ ฉันกำลังจะต้องการความช่วยเหลือทุกอย่างที่เป็นไปได้เลย”
เอลิซารีบเดินผ่านระยะทางสองสามเมตรที่แยกตัวเธอห่างจากบริเวณขุดค้น ทิ้งกลุ่มฝุ่นไว้ตามหลัง ภายในไม่กี่นาทีทุกคนก็มาพร้อมรอบตัวเธอ รอคอยคำสั่ง
“คุณช่วยเอาทรายออกจากมุมนั้นหน่อยค่ะ” เอลิซาสั่งโดยชี้ไปยังหินด้านที่อยู่ไกลที่สุด “ส่วนคุณช่วยเขา ฉันขอแนะนำให้ระวังๆ ด้วย ถ้ามันเป็นสิ่งที่ฉันคิดไว้ก็อาจช่วยเราได้”

ยานธีออส – โคจรรอบดาวพฤหัส
มอดูลโอนย้ายภายในรูปทรงกลมขนาดเล็กแต่สบายมากนั้นกำลังเดินทางด้วยความเร็วเฉลี่ยราวๆ 10 ม./วินาที ตามท่อสามซึ่งจะนำแอซากิสไปยังทางเข้าของส่วนกั้นแยกที่เพทรีผู้เป็นเพื่อนกำลังรออยู่

ยานธีออส ซึ่งมีรูปทรงกลมเช่นกันและเส้นผ่านศูนย์กลางเก้าสิบหกเมตร มีสิบแปดท่อโดยแต่ละท่อยาวกว่าสามร้อยเมตรเล็กน้อย ท่อเหล่านี้ได้รับการก่อสร้างเป็นรูปเส้นเมริเดียนที่ห่างกันสิบองศาเพื่อให้ครอบคลุมทั้งเส้นรอบวง แต่ละระดับของยี่สิบสามระดับนั้นสูงสี่เมตรโดยมีข้อยกเว้นที่ระดับตรงกลาง (ระดับที่สิบเอ็ด) ซึ่งวัดความสูงได้สองเท่า ระดับเหล่านี้เข้าถึงได้ง่ายโดยอาศัยการที่แต่ละท่อหยุดที่ทุกชั้น การเคลื่อนที่ระหว่างจุดที่ห่างกันมากที่สุดสองจุดในยานจะใช้เวลามากที่สุดสิบห้าวินาที มีประสิทธิภาพมาก

มอดูลหยุดแบบแทบไม่รู้สึกเลย ประตูเปิดออกพร้อมเสียงแฉ่เล็กน้อย เพทรียืนอยู่ตรงนั้น กางขาและกอดอก
“ฉันรอมาเป็นชั่วโมงๆ แล้ว” เพทรีกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไม่ชวนให้เชื่อเท่าใด “นายทำให้ตัวกรองอากาศตันด้วยไอ้อะไรเหม็นๆ ที่พกติดตัวอยู่ตลอดเสร็จหรือยัง” เป็นการเปรยถึงซิการ์แท้ๆ
แอซากิสดึงเครื่องวิเคราะห์พกพาออกจากเข็มขัดและสะบัดนิ้วหัวแม่มือกระตุ้นเครื่องโดยยิ้มเย้ยไม่สนใจคำพูดยั่วยุ
“ถือนี่ไว้ เราต้องรีบ” แอซากิสตอบพร้อมกับใช้มือข้างหนึ่งส่งเครื่องไปให้เพทรีในขณะที่พยายามใช้มืออีกข้างวางตำแหน่งเซนเซอร์ภายในคู่ต่อทางขวามือของตน “เวลาถึงปลายทางโดยประมาณอยู่ที่ประมาณ 58 ชั่วโมง และฉันกำลังกังวล”
“ทำไมล่ะ” เพทรีถาม แปลกใจเล็กน้อย
“ไม่รู้สิ ฉันมีความรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างผิดปรกติ”
อุปกรณ์ที่เพทรีกำลังถืออยู่เริ่มส่งเสียงระลอกหนึ่งออกมาด้วยความถี่ต่างๆ เพทรีตรวจสอบวัตถุนั้นโดยไม่ทราบเลยว่าหมายความว่าอะไร เพทรีเงยหน้าขึ้นไปมองเพื่อนเพื่อค้นหาสัญญาณคำอธิบายบางประการ แต่ไม่พบสัญญาณอะไร แอซากิสวางเซนเซอร์เข้าไปในคู่ต่ออีกตัวหนึ่งโดยเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง เสียงที่ไม่สามารถเข้าใจได้อีกระลอกหนึ่งดังออกมาจากเครื่องวิเคราะห์ ตามด้วยความเงียบ แอซากิสดึงอุปกรณ์คืนจากเพื่อน มองดูผลอย่างใกล้ชิดแล้วยิ้ม
“ทุกอย่างปรกติ เราสามารถดำเนินการต่อได้”
เพิ่งตอนนั้นเองที่เพทรีสังเกตพบว่าตนได้หยุดหายใจไปขณะหนึ่ง เพทรีถอนหายใจยาวและรู้สึกผ่อนคลายทันที ไม่ว่าเล็กน้อยเพียงใด ความผิดพร่องในคู่ต่อคงทำให้ภารกิจล้มเหลวซึ่งบังคับให้ต้องหันหลังกลับ เป็นสิ่งสุดท้ายที่ทั้งสองต้องการ เกือบถึงอยู่แล้ว
“ฉันจะล้างเนื้อล้างตัวหน่อย” เพทรีกล่าวพร้อมกับพยายามสลัดฝุ่นออกเล็กน้อย “การมาที่ท่อเป็นอย่างนี้ตลอด...” และกล่าวเพิ่มเติมโดยเผยอริมฝีปากบน “ได้ความรู้!”
แอซากิสยิ้ม “เจอกันที่สะพาน”
เพทรีเรียกแคปซูล และชั่วครู่ถัดมาก็จากไป

ระบบกลางประกาศว่าทั้งสองได้ผ่านออกจากวงโคจรรอบดาวพฤหัสแล้วอย่างปลอดภัยและกำลังมุ่งหน้าสู่โลกอย่างราบรื่น ด้วยการชำเลืองมองอย่างรวดเร็วไปทางขวา แอซากิสขอให้โอ^คอมแสดงเส้นทางให้ดูอีกครั้งหนึ่ง ขณะนี้จุดสีน้ำเงินที่เคลื่อนที่ไปตามเส้นสีแดงอยู่ในตำแหน่งใกล้วงโคจรดาวอังคารเข้าไปอีกเล็กน้อย การนับถอยหลังแสดงให้เห็นว่าเวลาถึงจุดหมายโดยประมาณเท่ากับ 58 ชั่วโมงพอดี และความเร็วของยานอยู่ที่ 3,000 กม./วินาที แอซากิส
กำลังวิตกกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ ในทางตรงกันข้าม ยานอวกาศซึ่งทั้งสองกำลังเดินทางอยู่เป็นลำแรกที่ครบครันด้วยเครื่องยนต์เบาเซนใหม่ซึ่งแนวคิดหลักแตกต่างจากสิ่งใดก็ตามที่ใช้ก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง ผู้ออกแบบอ้างว่าเครื่องยนต์ประเภทนี้จะสามารถขับเคลื่อนยานด้วยความเร็วใกล้กับเศษหนึ่งส่วนสิบของความเร็วแสง แอซากิสยังไม่เคยกล้าลอง สำหรับขณะนี้ 3,000 กม./วินาที ดูเหมือนมากกว่าเพียงพอสำหรับการเดินทางด้วยยานเป็นครั้งแรก
จากลูกเรือห้าสิบหกคนที่น่าจะอยู่บนยานธีออสตามปรกติ เพียงแปดคนได้รับเลือกสำหรับภารกิจแรกนี้ซึ่งรวมถึงเพทรีและแอซากิสด้วย เหตุผลที่ผู้เฒ่าให้ไม่ชัดเจน พวกเขาคาดว่าเป็นเพราะลักษณะและจุดหมายปลายทางของการเดินทางคงมีความยากลำบากอย่างชัดเจน และการไม่นำหลายชีวิตมากเกินไปไปเสี่ยงคงดีกว่า

ถ้าอย่างนั้นเราเป็นตัวเบี้ยหรือ พูดอะไรอย่างนั้น การสนทนาจะจบลงเช่นนี้เสมอ เมื่อเป็นเรื่องของการนำคอใครสักคนไปพาดเขียงจะเป็นคอใครล่ะ แอซากิสและเพทรีไง

อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุด นิสัยรักการผจญภัยและความสามารถอันโดดเด่นในการหาคำตอบในสถานการณ์ที่ “ท้าทาย” ของทั้งสอง ได้ทำให้ทั้งสองได้สัมปทานสองสามครั้ง

แอซากิสอาศัยในอาคารใหญ่โตในเมืองแสนสวยแห่งซารานทางใต้ของทวีปซึ่งได้เคยใช้เป็นโกดังสำหรับช่างฝีมือท้องถิ่น เพราะ “สัมปทาน” เหล่านี้ แอซากิสจึงได้รับอนุญาตให้ดัดแปรอาคารตามรสนิยมของตนเอง

ผนังด้านใต้ทั้งผนังได้รับการแทนที่ด้วยสนามพลังเหมือนที่ใช้ในยานเพื่อให้แอซากิสสามารถชื่นชมทิวทัศน์แสนวิเศษของอ่าวด้านล่างได้จากเก้าอี้เท้าแขนที่ปรับเข้ากับสรีระอัตโนมัติตัวที่แยกจากเขาไม่ได้ อย่างไรก็ตาม หากจำเป็น ทั้งผนังสามารถเปลี่ยนแปลงไปเป็นระบบสามมิติขนาดยักษ์ได้ซึ่งคนหนึ่งๆ สามารถมองเห็นการสื่อสัญญาณจีซีเอสได้มากถึงสิบสองอย่างพร้อมกัน ระบบการดูแลควบคุมและการจัดการอันชาญฉลาดนี้ได้ทำให้
แอซากิสรวบรวมข้อมูลสำคัญยิ่งได้ล่วงหน้ามากกว่าหนึ่งครั้งแล้วซึ่งหมายความว่าแอซากิสสามารถทำให้แม้แต่วิกฤตที่อยู่ไกลออกไปกลับสภาพปรกติได้อย่างเรียบร้อย แอซากิสจะไม่มีวันเลิกใช้เลย

ปีกด้านหนึ่งทั้งปีกของอดีตโกดังสงวนไว้สำหรับชุดของสะสมที่ระลึกจากภารกิจต่างๆ ในอวกาศตลอดเวลาหลายปี แต่ละชิ้นเตือนให้แอซากิสระลึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่จำเพาะเจาะจง และทุกครั้งที่อยู่ท่ามกลางของสัพเพเหระแปลกประหลาดพวกนี้ แอซากิสอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขอบคุณโชคลาภและโดยเฉพาะเพื่อนผู้ซื่อสัตย์ผู้ได้ช่วยชีวิตแอซากิสมามากกว่าหนึ่งครั้งแล้ว

เพทรีผู้โดดเด่นทางวิชาการเช่นกันไม่ใช่ผู้ชื่นชอบเทคโนโลยีในการส่งข้อมูล แม้จะสามารถขับเครื่องบินได้เกือบทุกประเภทและแม้จะคุ้นเคยกับอาวุธหรือระบบการสื่อสารท้องถิ่นหรือระหว่างดาวเคราะห์เกือบทุกประเภท แต่เพทรีนิยมพึ่งพาสัญชาตญาณและทักษะที่ใช้มือในการทำให้ปัญหาที่เกิดขึ้นกลับสู่สภาพปรกติมากกว่า มีหลายครั้งที่เพทรีได้เปลี่ยนกองเศษโลหะไร้รูปทรงไปเป็นวิธีการขนส่งหรืออาวุธป้องกันตัวอันน่าเกรงขามอย่างรวดเร็วและโดดเด่นมาก เพทรีสามารถสร้างได้เกือบทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องการ ส่วนหนึ่งนี้เป็นสิ่งที่เพทรีได้รับถ่ายทอดจากพ่อซึ่งเป็นช่างฝีมือเจ้าความคิด แต่หลักๆ แล้วเป็นเพราะความหลงใหลในศิลปะ ที่จริงแล้วสมัยเมื่อเป็นเด็กผู้ชาย เพทรีมักเลื่อมใสและยำเกรงการที่ช่างฝีมือสามารถเปลี่ยนสสารไร้ประโยชน์ไปเป็นของที่มีอรรถประโยชน์และเทคโนโลยีในขณะที่ยังสร้างวัตถุที่มี “ความสวยงาม” ได้ด้วย

เสียงดังอย่างไม่น่าพอใจและเป็นช่วงๆ กระตุกแอซากิสกลับสู่ความเป็นจริง สัญญาณเตือนเมื่อเข้าใกล้แบบอัตโนมัติได้รับการกระตุ้นให้ทำงานแล้ว

แนสซิริย์ยา – โรงแรม
โรงแรมไม่ใช่ระดับห้าดาวแน่นอน แต่สำหรับบางคนที่ได้ใช้เวลาหลายสัปดาห์ในกระโจมในทะเลทราย แม้แต่ฝักบัวอาบน้ำก็จัดว่าเป็นความหรูหราได้ เอลิซาปล่อยให้น้ำเย็นสดชื่นนวดคอและไหล่ ร่างกายต้อนรับความเย็นเข้ามา และอาการสั่นอย่างไม่น่าพอใจเป็นระลอกก็วิ่งลงตามแผ่นหลัง

คนเราตระหนักว่าของบางสิ่งสำคัญมากเพียงใดเมื่อไม่มีของนั้นอีกต่อไปแล้ว

เป็นเวลามากกว่าสิบนาทีก่อนที่เอลิซาจะตัดสินใจออกจากห้องน้ำ ไอน้ำได้ทำให้เกิดฝ้าบนกระจกซึ่งแขวนเอียงอยู่อย่างชัดเจน
เอลิซาพยายามทำให้ตรง แต่ทันทีที่ปล่อยมือ กระจกก็กลับไปสู่ตำแหน่งบิดเบี้ยวอีก ในที่สุดเอลิซาก็เลิกสนใจ เอลิซามองดูตนเองอย่างชื่นชมขณะเช็ดน้ำที่อยู่บนตัวออกด้วยแถบผ้าขนหนู เมื่อสาวกว่านี้เพียงไม่กี่ปี เอลิซามักได้รับเสนองานเป็นนางแบบหรือนักแสดง บางทีเอลิซาอาจได้เป็นนางพญาแห่งภาพยนตร์หรือภรรยาของนักฟุตบอล แต่เงินไม่เคยทำให้เอลิซาสนใจมากนัก เอลิซาชอบให้เหงื่อออก กินฝุ่น ศึกษาอักษรโบราณและเยี่ยมเยียนสถานที่ที่ถูกลืมมากกว่า สำหรับเอลิซาแล้วการผจญภัยหมายถึงเลือดและอารมณ์ที่เกี่ยวข้องในการหาวัตถุโบราณ การขุดสิ่งเหลือค้างจากหลายพันปีก่อนขึ้นมา ไม่มีสิ่งอื่นใดเทียบได้

เอลิซาเคลื่อนตัวเข้าใกล้กระจกมากขึ้นพร้อมกับมองดูเส้นน่าชิงชังเล็กๆ ที่หางตา มือขยับไปหากระเป๋าเครื่องสำอางโดยอัตโนมัติ
เอลิซาดึงครีมต้านความเสื่อมตามวัยออกมา “รอยย่นน้อยลงอย่างสังเกตเห็นได้ในไม่ถึงสัปดาห์” เอลิซาทาครีมบนใบหน้าอย่างระมัดระวังและจ้องดูตัวเองอย่างตั้งใจ ครีมกำลังกล่าวอ้างว่าจะสร้างปาฏิหาริย์หรือเปล่า แต่มันก็บอกไว้จริงๆ ว่าผลจะเห็นได้เฉพาะหลังจากเจ็ดวัน
แอลิซายิ้มให้ตัวเองและให้ผู้หญิงอื่นทุกคนผู้ยินยอมให้ตนเองติดกับดักการโฆษณาดังกล่าว

นาฬิกาบนผนังเหนือเตียงแสดงเวลา 19.40 น. เอลิซาคงจะไม่มีทางพร้อมได้ในเวลาเพียงยี่สิบนาที

เอลิซาเช็ดตัวอย่างเร่งรีบโดยปล่อยให้ผมสีบลอนด์ยาวเปียกเล็กน้อย และยืนหน้าตู้เสื้อผ้าที่ทำด้วยไม้สีเข้มซึ่งมีเสื้อผ้าเก๋สองสามชุดที่จัดการนำติดตัวมาด้วยแขวนอยู่ ในเวลาอื่นๆ เอลิซาคงใช้เวลาหลายชั่วโมงตัดสินใจว่าชุดใดเหมาะกับโอกาสที่สุด อย่างไรก็ตาม เย็นนั้นมีตัวเลือกจำกัด เอลิซาเลือกชุดกระโปรงสีดำสั้นโดยไม่ต้องคิดมากเกินไป ชุดสวย เซ็กซี่แน่นอน แต่ไม่โป๊ มีช่วงคอที่ช่วยส่งที่จะเน้นรูปร่างยั่วยวนของเอลิซาอย่างแน่นอน เอลิซานำชุดออกจากไม้แขวนแล้วเหวี่ยงอย่างสวยงามลงบนเตียง

19.50 น. การไปสายอาจเป็นอภิสิทธิ์ของสุภาพสตรี แต่เอลิซาเกลียดมัน

เอลิซามองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นรถอเนกประสงค์สีเข้มเป็นมันเงาอยู่นอกประตูโรงแรม วัยรุ่นที่แต่งกายในชุดเสื้อผ้าทหารที่ต้องเป็นคนขับรถของเอลิซาแน่ๆ กำลังพิงฝากระโปรงหน้าและใช้เวลารอคอยให้เป็นประโยชน์ที่สุดโดยการสูบบุหรี่อย่างสงบ

เอลิซาเสริมดวงตาอย่างบรรจงที่สุดด้วยดินสอและมาสคาร่า ทา
กลอสบนริมฝีปากอย่างรวดเร็ว ในขณะที่พยายามกระจายกลอสให้สม่ำเสมอโดยห่อปากจูบอากาศ เอลิซาก็สวมต่างหูคู่โปรดไปด้วยโดยต้องควานหารูต่างหูเล็กน้อย

ที่จริงเป็นเวลาสักพักแล้วตั้งแต่ที่เอลิซาได้ออกไปข้างนอกตอนเย็น งานพาเอลิซาไปรอบโลก และเอลิซายังไม่เคยมีความสัมพันธ์มั่นคงกับใคร ความสัมพันธ์มักจบลงภายในไม่กี่เดือน เอลิซาได้เมินสัญชาตญาณความเป็นแม่ที่ติดตัวมาแต่กำเนิดที่ได้รู้สึกมาตั้งแต่เป็นเด็กผู้หญิงมาตลอด แต่ขณะนี้ ด้วยความบริบูรณ์แห่งวัยที่ใกล้เข้ามา เอลิซากำลังเกิดตระหนักในเรื่องนี้มากขึ้นเรื่อยๆ นี่อาจเป็นเวลาคิดอย่างจริงจังเกี่ยวกับการเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวสักครอบครัวหนึ่ง
เอลิซาขับไล่ความคิดออกจากใจ สวมชุดกระโปรง สวมรองเท้าส้นสูงคู่เดียวที่ได้นำมากับตัว และฉีดพ่นน้ำหอมที่ดีที่สุดของตนลงบนลำคอแต่ละด้านอย่างไม่ขี้เหนียว ผ้าพันคอไหมและกระเป๋าถือสีดำใบใหญ่ เอลิซาพร้อมออกไปแล้ว การตรวจสอบครั้งสุดท้ายในกระจกสีบนผนังใกล้ประตูทำให้เอลิซามั่นใจว่าการแต่งหน้าไร้ที่ติ หลังจากหมุนตัวอย่างรวดเร็วรอบหนึ่ง เอลิซาก็ออกจากห้องด้วยสีหน้าพอใจ

คนขับรถหนุ่มโยนบุหรี่มวนที่สองที่เพิ่งจุดและรีบเปิดประตูรถให้หลังจากหุบปากที่อ้าค้างเมื่อเห็นเอลิซาเดินออกมาจากโรงแรมประดุจนางแบบแล้ว
“สวัสดีครับ ด็อกเตอร์ฮันเทอร์ ไปเลยไหมครับ” คนขับรถถามอย่างลังเล
“สวัสดีค่ะ” เอลิซาตอบโดยลองยิ้มหวานที่สุด “ค่ะ พร้อมแล้ว”
“ขอบคุณที่มารับค่ะ” เอลิซากล่าวเพิ่มขณะปีนเข้าไปในรถโดยทราบว่ากระโปรงจะเลิกขึ้นและเผยให้เห็นเรียวขาเล็กน้อยเพียงให้ทหารเขินได้

Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию (https://www.litres.ru/pages/biblio_book/?art=40852077) на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.