Главная страница | Стихи и поэзия | Allah eşqinə! Şeirləri və Poemaları

Allah eşqinə! Şeirləri və Poemaları
Bəhmən Vətənoğlu
Kitaba sevimli el şairimiz Bəhmən Vətənoğlunun dillər əzbəri olan şeirlərini daxil etmişik. Qeyd edək ki, əvvəllər işıq üzü görməyən bir sıra şeirlər ilk dəfə dərc olunur. Ümid edirik bu nəşr də o biriləri kimi çoxsaylı oxucularımız tərəfindən rəğbətlə qarşılanacaq.

Bəhmən Vətənoğlu
Allah eşqinə! Şeirləri və Poemaları

«ALLAHDAN BÖYÜK MÜTƏFƏKKİR YOXDUR»

Bağışlarsan, bağışlanmaz günahları ey Yaradan,
Niyə səni yad edirik, dara düşəndən-düşənə.


ALLAH EŞQİNƏ…

Allahsız dünya
Bir zaman Allaha inam varıymış,
Onda bütün canlı bəxtiyarıymış.
Elə ki, Allahı danıbdır bəşər,
Ayaq açıb fitnə, tüğyan edib şər,
İnsanlar Allahlıq edəndən bəri,
Fəlakət gözləyir bütün bəşəri!
* * *
Allahsız kainat olarmı qardaş!?.
Hamı bir Allaha inanaydı kaş…
Allah hər insanın öz qəlbindədi…
Doğru ürəyində düz qəlbindədi.
Allahsız doğruluq, düzlük olarmı!?.
Allahsız dünyada həqiqət varmı!?.
* * *
Ahdı, ündü, vaydı, Allahsız dünya,
Sahibsiz saraydı, Allahsız dünya.
Məgər heç olarmı sahibsiz saray,
Onun divarları uçmazmı lay-lay!?
Müqəddəs saraya ibadət gərək,
Onun sahibinə itaət gərək…!
* * *
İtaətkar insan demə ki, quldu,
İtaət atadı, bəşər oğuldu.
Əgər eşitməsə oğul atanı,
Dolanar, axırda tapar xatanı.
İnsan itaəti atarsa əgər,
Kürənin üstündə fəlakət törər.
Bəşər itaətdən çıxarsa əgər,
Orbitindən çıxan ulduza dönər.
* * *
Allaha inanmaq, əzəldən əzəl…
Onun yoxluğundan varlığı gözəl!
Allahlı dünyada zülüm ha yoxdu,
Əbədi həyat var, ölüm ha yoxdu.
Allahlı dünyada öl,Vətənoğlu!
Allahsız dünyaya gül, Vətənoğlu!
* * *
Sənin əlin üstə, əlmi var, Allah,
Səni tanımayan elmi var, Allah.
Sən elə varlıqsan ağrın-acın yox,
Mənim tərifimə ehtiyacın yox.
Fəqət bir qulunam, borcum var sənə,
Dərgahın yaxşılıq eyliyib mənə.
Milyon yaxşılığa bir zərrə əvəz,
Qaytarmaq necədi, məyər, gərəkməz!?
* * *
Əhf eylə, əhf eylə, qulunam, Ağa!
Qula, qulluq etmək deyil qadağa!
Qulun adətidir, qul, qulluq eylər,
Oğul atasına oğulluq eylər.
Bağışlarsan, bağışlamaz günahları ey yaradan…
Niyə səni yad edirik dara düşəndən-düşənə!?.
Sən elə varlıqsan ağrın acın yox,
Mənim tərifimə ehtiyacın yox!
* * *
Sənin o, nurlu ziyan, hər kimin üstündə olarsa,
Dünyanın əziz, bəxtəvər insanı o kəsdir.
Lütvün, rəhmin, kərəmin hər kimə varsa,
Dövrün, zamanın hakimi, loğmanı o kəsdir.
* * *
Təmiz qəlbin olsun, azca da varın,
Bu dünya durduqca çox eylər Allah.
Yoxdan var yaradar, heyran qalarsan,
Varı bircə anda yox eylər Allah.
* * *
Danışma qəzəbli, gülmə qəzəbli,
Oturma qəzəbli,durma qəzəbli.
Məzluma da bir daş vurma qəzəbli,
Qaytarıb sinənə ox eylər Allah.
* * *
Demə, puldan yazır, pula möhtacdı,
Təmiz ad Bəhmənin başında tacdı.
Namərdin milyonu olsada, acdı,
Mərd olan insanı tox eylər Allah.
* * *
O ağlım hardadı, özüm dolanım,
Mən yazığı sən dolandır, ay Allah.
Fitnələrdən, fəsadlardan, fellərdən,
Böhtanlardan gen dolandır, ay Allah.
* * *
Bəla məni, xətər məni görməsin,
Qəza məni, qədər məni görməsin.
Qüssə məni, kədər məni görməsin,
Günlərimi şən dolandır, ay Allah.
* * *
Mən Bəhmənəm, ucalmaqda istərəm,
Buludlardan bac almaq da istərəm.
Ucaldıqca qocalmaqda istərəm,
Saçlarımda dən dolandır, ay Allah.
* * *
Bəzən qaldıran da məni göylərə,
Bəzən yendirən də ayağa, sənsən.
Bəzən çiçək kimi açan könlümü,
Bəzən yandıran da ay ağa, sənsən.
* * *
Tanımaz anasın özgəsin əmən,
Ölsəm, yıxılmaram özgə sinə mən.
Bir də yalvarmaram özgəsinə mən,
Yenə ümid yerim ay ağa, sənsən.
* * *
Ağrının dadını, yıxılan dada,
Haraylar hey səni, yıxılan dada.
Uşaq tək yüyürüb, yıxılanda da,
Qaldıran Bəhməni ayağa, sənsən.
* * *
Sən alimsən, sən adilsən, sən qadirsən İlahi,
And içirəm varlığına, şəkkiyyət eyləmərəm.
Sənin uca varlığına ləhzədə min yol şükür,
Hər kim sənə inanmasa, ünsiyyət eyləmərəm.
* * *
Sayə salar üstümüzə, darıxma,
Bizi bu dünyaya gətirən Allah.
Heç kimi saxlamaz dar ayağında,
Ahunu bəlaya yetirən Allah.
* * *
Bir nizam veribdi, hər gərdişinə,
Əl atmaq olarmı onun işinə…?
Zəmin yaradacaq pərvərişinə,
Fidanı səhrada bitirən Allah.
* * *
Bəhmənə payı da göstərəcəkdi,
Hər haqqı-sayı da göstərəcəkdi.
Günü də, ayı da göstərəcəkdi,
Eyləməz dünyanı duman-çən Allah.

GÖYDƏ ALLAH, YERDƏ TALEH, CANDA ÜRƏK!
Öz izini qaşıyarmı insan oğlu!?
Dərdi-qəmi daşıyarmı, insan oğlu.?
Köməksiz də yaşıyarmı insan oğlu,
Hər insana arxa-dayaq olsun gərək,
Göydə Allah, yerdə taleh, canda ürək.
* * *
Allah verən dərd eylədi kamil səni,
Dostun mərdi, eylədi kamil səni.
Oynadığın rənd eylədi kamil səni,
Axır səni sevə-sevə etdi kövrək…
Göydə Allah, yerdə taleh, canda ürək.
* * *
Ömrü boyu ey qəm sazı çalan Bəhmən,
Qəlbi viran, könlü talan olan Bəhmən.
Ey didərgin, ey vətənsiz qalan Bəhmən,
İqbalına nə yazılıb söylə görək,
Göydə Allah, yerdə taleh, canda ürək.



HƏR GÜN BİR HİKMƏT
Bir gün rəhmətlik Molla Nəsrəddinin qonaqlarından biri Mollanın balaca oğlundan soruşur ki, dovşan görübsənmi, dovşan nədi…?
Uşaq tez cavab verir: «Gözü açılmamış sığırçın balasına dovşan deyirlər». Molla sevinə-sevinə deyir: – «A kişilər and olsun ki, mən öyrətməmişəm. Özü bilir. Bəh-bəh! Uşağın hafizəsinə və fərasətinə baxın haaaaa…!»
İndi əziz oxucular mollanın sözü olmasın. Bu kitabda yazacağım gündə bir hikmət (ola bilsin ki, kim üçünsə hikmət olmayacaq, adi söz olacaq. Amma mənim üçün hikmət və mənalı sözdür ki, onu kitaba yazıram. Özü də yaşımın bu çağında). Heç kimdən əxz edilməyəcək öz ürəyimə gələnlərdir. Əgər kiminsə bir hikmətli ifadəsi mənə xoş gələcəksə, onu yazacağamsa mütləq müəllifinidə yazacağam!
Onu da deyim ki, ola bilər hər hansı fikrə kimin əsərində isə rast gələ bilərsiniz. İnanın ki, mənim ondan xəbərim olmadan yazmışam. Burada da mənim günahım yoxdur. Dünyanın biri-birindən ən uzaq olan qütblərində yaşayan iki insan eyni fikir yürüdə bilər.
Xüsusən, həyat-ölüm və ölüm haqqında. Demirəm ki, bu olacaq. Mənə hikmətli görünən kəlam sizə hikmətsiz də görünə bilər. Ancaq mən hikmətli olsada, olmasada gündə bir kəlam yazacağam. Hansı günü yadilik heç nə gəlməsə şerlərimdən bir beyt yazasıyam…
Əlbətdə, buna inananlarda olacaq, inanamayanlarda. Kimsənin inanıb-inanmasından asılı olmayaraq deyirəm:
«Sanki, mənə havadan bir səs yumşaqca pıçıldadı: – verdiyim ağıldan düzgün istifadə etməyənlər cəza çəkəcəklər».
* * *
Ey məni yaradan uca tanrı;
Məni dərddən qoruma;
Qəmdən qoruma;
Yoxsulluqdan qoruma;
Məni şərəfsizlikdən qoru!
Öz rəhmanlığın xatirinə.
* * *
Kim deyir ki, biz Allahı görə bilmirik!?
Xeyir! Biz Allahı hər an görə bilərik.
Allah – gözəllikdədir;
– xeyirxahlıqdadır;
– yaxşılıqdadır;
– mürvətdədir.
* * *
İnsan həyatı:
Nə olmuşdur ki, nə oldu;
Nə oldu ki, nə oldu;
Nə olsa, nə olacaq;
–Qanunu ilə idarə olunur.

Məsələn;
Keçmiş zamana aid;
-filankəs nə etdiki nə oldu.

Gələcək zamana aid:
-filankəs nə etsə onda nə olacaq.

Bunlar həm xeyir, həm də şər əməllərə aiddir.
Bəli, həyat belə idarə olunur.
* * *
Ağır xasiyyət – insanı hər bəladan qoruyar;
Yüngül xasiyyət – insanı hər bəlaya tuş gətirir.
* * *
İnsanlar 2 qismə bölünür:
Xoşbəxtlər və bədbəxtlərə.
* * *
Minlərlə, yüzlərlə dərd üçün ən Ali təbib, ən Ali loğman olan
Allahın bircə dərmanı var; bəs o nədir!?
ZAMAN!!!
* * *
Anamın sözləri yadımdan çıxmır:
Hansımız azca lovğalıq edəndə deyərdi: – Ay gədə heyyyy…! Kələfcələnmə! (yəni həddini aşma!)
Sonralar dərk etdim ki, böyük və mənalı sözdür.
* * *
Bu Həzrət Əlinin sözüdür:
– əvvəl fikirləş, sonra sözü de.
–əvvəl fikirləş, sonra işi gör.
Əzizlərim bu fikri hər zaman Unutmayın.
* * *
«Səni bildiyin dərgə düş» – bu dəhşətli qarğışdır. Düşməyən bilməz.
Bunu əhli-hal qanar.
* * *
Allahın verdyi hər dərdin içində bir dərmanı da var.
Hər şadlığın, sevincin içərisində də bir dərd var.
* * *
Yoxsulluğun özündə Allahın verdiyi bir nemətdir. Düzə zaval olmadığı kimi yoxsula da xata yoxdur. Yuxusu şirin və rahat olur.
* * *
Mən dünyaya ona görə gəlmişdim ki, səninlə birlikdə yaşayım… səndə ki…?
Yaxşı elədin: çünki sən sevəni səndən savayı bəlkədə dünyada sevən olmazdı.
* * *
Yaman acı olar əbədi həyat;
Gedəsiyik deyə dünya şirindir.
* * *
Heç bir mədrəsə;
Heç bir Ali məktəb;
Heç bir Akademiya Allahın verdiyi dərd qədər insanı kamilləşdirə bilməz. Ona görə də fikirləşib deyirəm:
Allah verən dərdə şükür;
Allah dərdi nağıl verir.
Kef insana ağılsızlıq,
Dərd insana ağıl verir.
* * *
Biz əksər vaxt Allahın verdiyinə şükr edirik!
Yox!.
Allahın verdiyinə də şükr etmək lazımdır. Elə məqamlar var ki, verəndə yolumuzu azıb qudururuq; verməyəndə quzu kimi sakit oluruq. Başımızda ki bəlasız olur. Elə bütün bunlara görə bəzən Allahın verdiyinədə şükr.
* * *
Dünyada-həyatda yaxşı yaşamağın yeganə bir yolu var;
–pis nəticə verə biləcək hər işdən imtina etməyi bacarmaq.
* * *
Öz canına qanınada cəza verməyə ixtiyarın yoxdur: -çünki onu sən yaratmayıbsan.
* * *
Çörək gündə üç dəfə ağıl gündə üç yüz dəfə lazımdır.
* * *
Müdrik kəlamları hamı sevir. Hamı təkrar edir. Lakin o kəlama uyğun bəlaya düşənədək, tam dərinliyi ilə dərk etmir.
* * *
Arzuya çatsaydım mən mən olmazdım,
Vüsala yetişsəm Bəhmən olmazdım…
* * *
Mən indiyə qədər xırda intim hisslərlə məşğul olmuşam. Son nəhayət duymuşam ki, İnsan bəşəri duyğulara malik olmalıdır.
Heç nə gətirmədin bu dünyaya sən,
Heç nə aparmazsan ondan gedərkən.
* * *
Allahdan böyük mütəfəkkir yoxdur.
Yuxuda belə gördüm.
* * *
Ey ulu kainatın şəriksiz yaradıcısı; 60 illik ömürdən sonra bu qənaətə gəldim ki, sənin buyurduqlarına əməl etməkdən gözəl heç nə yoxmuş.
* * *
Dövrün günahını ayrı-ayrı şəxslərin üzərinə qoymaqda düz deyil.
* * *
Elə insan olasan ki, dünya
sənə valeh ola.
Dünya valeh olmaq üçün,
taleh gərək, taleh ola.
Taleh taleh olmaq üçün,
əməl gərək saleh ola.
* * *
Minnətdar olaram, neçəki sağam,
Məni məndən sonra sevən kəslərə.
* * *
Pis əməlin yaxşı nəticəsi ola bilməz.
Qanqal toxumu səpibsənsə,
Bənövşə bitəcəyini gözləmə.
* * *
Allahı sevən ürəyin sahibi pis əməllər sahibi ola bilməz!
* * *
Nə ürək, nə kürək, nə dilək qalıb,
Hamısı gedibdi Bəhmən tək qalıb.
* * *
Qəm eyləmə zaman bir gün,
Taxtından devirsə səni.
Sən yenə də şah olarsan,
Sevdiyin sevirsə səni.
Yəni: Sevdiyi kimi sevirsə o bəxtiyardır.
* * *
Mənə görə:
Demokratiya insanın ən Ali və ən ədalətli qanunlara tabe olmasına deyilir.
* * *
Öz ömrünün müvəqqəti olduğunu bilməyənlər ən bədbəxt insanlardır.
* * *
Demərəmsə ürəyimi parçalar,
Deyərəmsə söz dilimi yandırar.
Nə günahı eyləyərsə görəsən,
Ulu tanrı bir millətdən yandırar.
* * *
Həyat başdan-başa bilməcədir, talehsizin gündüzüdə gecədir.
* * *
Aqilin gücündən, qüdrətindən xeyirxahlığa istifadə Allaha da xoş gedər.
* * *
Yerdə sürünənin xətrinə dəymə,
Çoxda qanadı var, quşu sən qoru.
Birdə ələ düşməz bu gözəl dünya,
Torpağı sən qoru, daşı sən qoru.
* * *
Gəz, dolan baş-ayaq eli farağat,
Eylə əyrilikdən əli farağat,
Mili bağlı saxla, dili farağat,
Salamat dolandır, başı sən qoru.
* * *
Ulu tanrı yaratmayıb daş səni,
İnsan edib kamal səni, huş səni.
Cavanlıqda qoruyacaq yaş səni,
Elə ki, qocaldın, yaşı sən qoru.
* * *
Həyatın yolunda yüz olsan mətin,
Köməksiz, arxasız yaşamaq çətin.
* * *
Kimi gəzir, kimi yatır dolanır,
Hərə bir ətəkdən tutur, dolanır.
* * *
Əcəl macal versə əyər, sağalmayan yara yoxdur.
* * *
Yaxşı – yaman nə gedirsə, gülüm, ömürdən gedir.
* * *
Yaxşılıq etdim naşıya,
Yamanlığı dəydi mənə.
* * *
Mən heç nədən qorxmuram, ismətimdən savayı.
* * *
Mərifət fənnini qeyri-kafi bilmək ölümdən betərdir.
* * *
Atamızın atasıdır, anamızın anası. İnsan ilə təbiətin vəhdəti torpaqdadır.
* * *
Su nə qədər yumşaq olsada yaşamaq eşqi ilə daşıda dəlir.
* * *
Almaz, bilirəm, namusu bəxşeyş verən olsa,
Çünki əzizim, arsıza qeyrət nə lazımdır.
* * *
Bu həyatı kef bilmişdim bir zaman,
Yerli-dibli dəhşətimiş sən demə.
* * *
Məhəbbət gözlərdən arzu ürəkdən,
Şeir dodaqlardan ayrı yaşamaz.
* * *
Kənardan baxırsan, hamı insandır,
Ehtibarlı, ehtibarsız tanınmır.
* * *
Kim dünyada məhəbbətsiz yaşasa,
Ürəyində nə payız var, nə də yaz.
* * *
Bizə atadan-mərdlik, anadan şirin dil qalıb.
* * *
Bir vaxt rəqibim qızıl quş idi,
Qışqırır üstümə qarğalar indi.
* * *
Dəmir yumşalacaq, daş islanacaq,
Nadan yetişəcək kamala, -çətin.
Ömür uzanacaq, min il olacaq,
İnsan bu dünyadan kam ala, -çətin!
* * *
Məhəbbət bu yaşda yaramaz, – demə,
Eşq ürəyə nə vaxt desən yarayar əla.
* * *
Yüz güllənin yarasından ölməzdim,
Bir dilin vurduğu yaradan öldüm.
* * *
Düşmüşəm gülməli eşqə-həvəsə,
Amandır, bu dərdi demə heç kəsə.
* * *
Allahın verdiyi bütün dərdlərin yeganə dərmanı SƏBRDİR.
* * *
Dərd verən dərman yaradır,verdiyi dərddən qabaq.
* * *
İnsan övladına dərd verən Allah, ya dəyanət verir, ya dərman verir.
* * *
Dələduzların toxumu təlpətöyünün toxumuna bənzər.
Şair qardaşım İsmixan demiş «sulasanda bitər, sulamasanda.»
* * *
Papaq əvəzinə palaq bürünsün vəfası, ilqarı,əhdi yalanlar.
* * *
Məhəbbətsiz gözəllik barsız bağa bənzər.
* * *
Gözün gözəlliyə vurğunluğundan ürəkdə yaranan oddur, məhəbbət.
* * *
Olaydı insandan-insana hörmət, olmayaydı təmənnalı yaxşılıq.
* * *
İnsan var, dünyamız nə qədər ki, var, insansız dünyanın özü məhv olar.
* * *
İnsanlar Allahlıq edəndən bəri,
Fəlakət gözləyir bütün bəşəri.
* * *
Bəhmən nə qazandıq hədər dünyadan,
Hərə bir dərd ilə gedər dünyadan.
* * *
Niyə dağıdırsan,niyə, ay insan,
Axı dünyanı sən yaratmamısan.
* * *
Anadan ayrılsan, çətin yaşarsan,
Vətəndən ayrılsan, ölərsən canım.
* * *
Bizi yüz yaşında cavan saxlayan, – o dağın havası bu dağın ətridir.
* * *
Taleh sənlə olanda cəhdin səmərə verər.
* * *
İnsanın nəfəsi dəyən boz qaya insansız çiçəkli çöldən gözəldir.
* * *
Çox yerdə yaxşılar dərdi bol çəkir,
Bu saxta sənədə fələk qol çəkir.
* * *
Ağıl məhəbbətə çıraq olmasa,
Yolundan yarımçıq dönərsən, gülüm.
* * *
Arzun üçün min dəfə çalışsanda, fürsət ələ bircə dəfə düşər.
* * *
Vüsalın dalınca nə qədər qaçdımsa, yenə hicran talehimə tuş gəldi.
Bəhmən qondu ömür adlı budağa, dedilər ki, – bir köçəri quş gəldi.
* * *
Uzaqdan olsada görməz gözümə,
Dərmansız dərdimə əlac olarsan.
* * *
Gözəllər bizi;
Mehriban-mehriban baxışlarıyla şirin-şirin dillər ilə öldürür.
* * *
Məndən xoşbəxt varmı, sən olan yerdə.
* * *
Tanrı ucaldanı el əyə bilməz.
* * *
Bu gün aşura günüdür.
Yaradanın nəzəri var; düş məndə,
Vətənoğlu qisas qalmaz düşməndə.
Gen günündə dost görünür düşmən də,
Dar günümdə arxam olur bir Əli.
Cənab Əli arxanız olsun.
* * *
Bacarsan:
Sevinəndə soyuqqanlı ol. Bu sənin durumuna kömək edər.
* * *
Mən mənim zamanımda ki
Bu oxunan mahnıları üç qismə bölürəm:
1) Məhəllə mahnılar.
2) Milli mahnılar.
3) Bəşəri mahnılar.

Məsələn:
Naftalan oğlanları (məhəllə mahnısı)
Azərbaycan oğluyam (milli mahnı)
Mən anayam bu səsimdə yerin-göyün dərdi var (bəşəri)
* * *
Bəzən elə olur əlacsız Alim,
İblisə-şeytana nur insan deyir.
Elə zaman gəlir, elə vaxt olur,
Xalq öz düşməninə qəhrəman deyir.
Onu da-onu da zaman dedirdir,
Dedirdir, özüdə yaman dedirdir.
* * *
Bir kişiyə deyirlər ki, əzrayıl oğul paylayır. Kişi deyir ki, əzrayılın payladığı oğul özünün olsun, oğlumuca əlimdən almasın.
* * *
Nəticə:
Düşmənin mərd olsa qorxma Bəhmən,
İgiddən insana xata yetişməz.
* * *
Yeri düşdükcə anam deyərdi:
Hər kəs öz ağlının barını yeyər.
* * *
Əgər insanın əlindən, dilindən, əməlindən ona zəfər toxunası əlamət olmayıbsa buda bir xoşbəxtlikdir.
* * *
Bu gün Kəlbəcər faciəsinin 9 ili tamam olur.
Durmuşam ölümlə pəncə-pəncədə,
Əriyir varlığım bu işgəncədə.
Quruca cismimdi gəzən Gəncədə,
Bütöv canım Kəlbəcərdə qalıbdı.
Yaman kövrəlmişəm, yaman dolmuşam,
Ağlasam ürəyim boşala bəlkə.
Qoşulub dağların Dəli çayına,
Çağlasam ürəyim boşala bəlkə.
Birdə görə bilsəm yaşıl meşəni,
O cənnət diyarı, cənnət gülşəni.
Tərtərin üstündə tər bənövşəni,
Qoxlasam ürəyim boşala bəlkə.
* * *
Sığın sığındığın şahi-mərdana,
Bircə ondan istə aman, a Bəhmən.
* * *
İnsanın öz əməli ona şərəfdə gətirər, fəlakət də gətirər.
* * *
Sən insansan, sən insansan, gölə qarğı düzürsən, yer sənindir, göy Allahın, sən göydə nə gəzirsən!?.
* * *
Ey milləti talan edib dağıdanlar, təpələri bəyənməyib, dağ udanlar. Bircə dinar qoyan yoxdur, dirinizin məzarına, ölümüzü heç demirəm, dirinizin məzarına.
* * *
Zərrə işıq düşsə eşqindən sənin,
Göydə günəş sönsə, dolanar Bəhmən.
* * *
Keçmişi yadda saxlamamaq unutqanlıq günah işdir.
* * *
Gör ayırdı kimi-kimdən,
Kimi-kimə yazdı fələk.
* * *
Haksız cəzam olar mənim,
Fəqət günahkar olmaram.
* * *
Alçalmaqla, ucalmaqda,
qanunudu dünyanın,
Bəxtin quşu göydən yerə yenəndə,
səbrin olsun.
* * *
Ataya da ata lazım olarmış,
Yollarına qurban olum, ay dədə.
* * *
Qoy məni öldürsün bir loğman əli,
Amandı yarama naşı dəyməsin.
* * *
Bu gözəl fikir başımda dolaşdı:
Mən səhv eləmərəm;-
Eləsəmdə, elim qoymaz!
Bəhmən.
* * *
Bu həyatı kef bilmişdim bir zaman,
Yerli-dibli dəhşətimiş sən demə.
* * *
Biz dostuq arada ülfətimiz var…,
Fələk bağışlayıb bu dərdi mənə.
* * *
Fərsiz övlad göz dağıdır ataya,
Şüursuzdan nə qalıbdı, na qala.
* * *
Bir iş bir düyünə, çətinə düşsə,
Açılmaz kələfin ucudu düz söz.
* * *
Bu dələduzları kim olub əkən,
Pərpətöyün kimi çöllərə tökən.
* * *
Bir gündə yüz dəfə soyurlar bizi,
Gündə bircə dəfə soysalar nə var.
* * *
Barsız bağdır məhəbbətsiz gözəllik,
Gözəllik olmasa məhəbbət olmaz.
Gözün gözəlliyə vurğunluğundan,
Ürəkdə yaranan oddu məhəbbət.
* * *
Bir gün nəvəm dünyaya gəldi:
Yəni, oğlum Etibarın və gəlinim Nurlanənin oğlu- bu gün qələbə bayramı,– qələbə günü olduğu üçün oğlanın adını qoydum QALİB – QALİB BƏHMƏNLİ
Dədəm Qorqud demiş:
Adını mən verdim-ömrünü və xoş taleyini isə kainatın şəriksiz yaradıcısı olan
ALLAH versin: Amin.
İmza Bəhmən Bətənoğlu
9 may 2002-ci il.
Təəssüf! Mənimlə ailə üzvlərimin heç biri razılaşmadı. Uşağa mənim adım verildi: BƏHMƏN ABBASOV!
* * *
Yaxşılar hər yerdə dərdi bol çəkir,
Bu saxta sənədə fələk qol çəkir.
* * *
Sən çalış xoş keçir vaxtı-vədəni,
Keçəcək vədəyə, vaxta nə var ki,
* * *
Ala gözlü Azərbaycan gözəli,
Yeriyəndə yerə-yurda naz eylər.
* * *
Bəhmən qondu ömür adlı budağa,
Dedilər ki, bir köçəri quş gəldi.
* * *
Durub baxır dərdlərimə kənardan,
Bir zamanlar dərdi mənlə bölənim.
* * *
Dayandı ömürü gözlədi Bəhmən,
Ömür gözləmədi Bəhməni, getdi.
* * *
Sonam üz döndərib, tərk edib məni,
Nədənsə könlümə yenə şirindir.
* * *
O gözləri şəhla, baxışı xumar…,
Bəhməni odlara salıbdı aşkar.
Bir yolluq öldürüb qurtarsa nə var,
Aylarınan, illərinən öldürür.
* * *
Görəydim ilk yarın son vəfasını,
Elə bir tükənməz səbrim olaydı.
* * *
Yüz min ara vuran fitnəkar gələ,
Meylim ondan yana dönəsi deyil.
* * *
Qafil insan çəkmə hədər cəfanı,
Tanrı ucaldanı el əyə bilməz.
* * *
Səninlə cəlallı, sənsiz zavallı,
Məndən xoşbəxt varmı, sən olan yerdə.
* * *
Səninlə çağlaram, sənsiz ağlaram,
Məndən xoşbəxt varmı, sən olan yerdə.
* * *
Doğru yol ərkanı buraxma əldən,
Zərrə boyda haqqı kəl əyə bilməz.
* * *
Təbim gahdan gəlir, gahdanda gedir,
Süleyman mülkünün varı kimidir.
* * *
Bəhmən özgə gözəlliyə heyrandır,
Onu al yanaxlı xal əyə bilməz.
* * *
Bir parça kağıza qıymaz dostlarım,
Gör necə salıbdı nəzərdən məni.
* * *
Haqq verən qismətdir, çatar, incimə,
İkidə, bütövdə, para da, Bəhmən.
* * *
Sən sayma əbədi dünya veranı,
Hanı Süleymanın xoş güzaranı.
* * *
Əzəl gündən fələk əysə bir kəsdən,
Bol verər dərdini, salar həvəsdən.
* * *
Gör nə günə qalıb zəvvar kamalım,
Yol bilməz öyrədir yolları mənə.
* * *
Hamı xoş danışıb yetir vüsala,
Mənə zərər gəlir, dilimdən, Sonam!
* * *
Bəhmən bel bağlama yar ilqarına,
Nə tez aldanarmış dünya varına.
* * *
İnsanların yarıdan çoxunu xəstəliyi yox, əməli öldürür.
* * *
«Sağ başı gora aparmaq» nə deməkdir? Dərin fikirləş.
* * *
Sosializm doğruluq, düzlük, bərabərlik, ədalət təbliğ edir.
Belə bir ictimai quruluş yaşaya bilməz. Çünki, həyat insanlardan yalançılıq, əyrilik, dələduzluq tələb edir.
Misal üçün həqiqətə qalsa insan müvəqqəti yaşayır, həyat puç və əfsanədir. Bu həqiqətdir.
Amma bunu təbliğ edə bilməzsən. Bunu etsən cinayətkarsan.
Bunun üçün deməlisən. Yaşa-həyat əbədidir, qur, yarat, yaşa və s., yalanlar….
* * *
Kim hakimiyyətə gəlirsə,-deyir- Demokratik qüvvələr hakimiyyətə gəldi. Bəzən özü də xalqa divan tutan ən mürtəce qüvvəyə çevrilir.
Kim hakimiyyətə gəlirsə özünü demokratik qüvvə adlandırır. Özünün müdafiə etdiyi təbəqə və onu müdafiə edən təbəqə ilə birlikdə özlərinə demokratik qüvvələr deyir. Dünyada belədir. Gəlin elə biz Azərbaycanı misal çəkək. İndi hakimiyyətdə olan Heydər Əliyev komandasıda, ona müxalif komandalarda özünü demokratik qüvvə adlandırır. Bəs əslində demokratik qüvvələr kimdir?
Bu sözün düzü geniş xalq kütləsindədir. Bu mənada hazırda nə hakimiyyət, nə də müxalifət-demokratik qüvvə deyil. Çünki bunların heç biri geniş kütlənin mənafeyini müdafiə etmir. Yalnız öz ətraflarının mənafeyini müdafiə edirlər. Demokratiyada onlardan hər kəsin özü üçündür.
Xalq kütləsinin mənafeyi isə yalnız sosializm quruluşu ilə mümükündür. Çünki, oğurluqda Dövlət hər şeyə nəzarət edir.
İnsanların ölümünə səbəb olan 90 faiz öz əməlidir. 1 faiz xəstəlik, qəza və s.-dir.
* * *
Deməki, aqiləm, gözlə özünü,
Bir şübhəli, şirin dil olan yerdə.
* * *
Qoşa gediləsi ömür yolunda,
Sevgi bir an ola…, dəhşətdi, dəhşət!
* * *
Zərrə işıq düşə eşqindən sənin,
Göydə günəş sönsə, dolanar Bəhmən.
* * *
Min il ömrüm olsa, cavan yaşaram,
Eşqi bir gözəlin qoymaz qocalam.
* * *
Cüt olsa milçək də qalib gələcək,
Tək olan aslana yazığım gəlir.
* * *
Bir ölüm yaxşıdı sevilməməkdən,
Talehsiz cavana yazığım gəlir.
* * *
Bostan becər, qanqal bitirmə Bəhmən,
Zər götür, zir-zibil götürmə Bəhmən.
* * *
Mənə elə gəlir ki, bütün canlıların, o cümlədən də insanın cəsarəti gücünə münasib olur.
İnsanda ağılın gücüdə buraya daxildir.
* * *
Mənim dərdim elə dərddir, təbibin dərmanı yox.
* * *
Əgər materalistlərin-Marksistlərin dediyi kimi, dünya da, kainatda təkamül yolu ilə yaranıbsa, Allah (nazimbillah) yoxdursa onda dəhşətdir, fəlakətdir. Dünya da, kainat da Allahla gözəldir!
Allahsız kainat gözəl ola bilməz!
* * *
Ağılsız yaşamaq- dəhşət, fəlakət.
Ağılla yaşamaq nə gözəl imiş.
* * *
Kaş insan kefli vaxtında da, şad vaxtında da, dərdli vaxtında da ağıla malik ola idi.
* * *
Ey məni yaradan Allah məni öz ağlımın ixtiyarına buraxma, özün dolandır. Ağlıma da kömək ol.
* * *
Niyə zülm edirsən,
A zalım, mənə.
Nə sən qalacaqsan,
Nə mən dünyada.
* * *
Sirri sirr daşıyan sirdaşa danış,
Hər söz bir insana söylənə bilməz.
Yalnız bir ürəyi bir ürək sevər,
Bir ürək yüz yerə paylana bilməz.
* * *
«Allah son ki eybindən saxlasın» -Dərin dərk et. Mənalı sözdür.
Hələ sabaha xeyli var,
Hamı yatıb, oyax yoxdur.
Bər ilahim səndən qeyri,
Mənə arxa-dayaq yoxdur.
* * *
Qarğaşalı qara günlər,
Elə qatdı başımı,
Arada bir macal tapıb,
Sayammadım yaşımı.
Kimlər oldu tanımadım,
Yarımı-yoldaşımı.
Siz dediniz 70 oldu,
Onda çatdım qaşımı…
Yola saldım payızımı
Qarşıladım qışımı.
* * *
Çox qəribədir – mən 70 illik həyatımda belə gördüm. Niyə biz insanlar belə edirik:
–hər başa çatan hakimiyyətə məddahlıq edirik. Bundan əvvəlkini isə ifşa etməkdən, yəni söz, yeni tənqid qaydası «kəşf» edirik. Özüdə hər dəfə adətmizi təkrar edirik. Yaxşı eliyirik-təkrar biliyin anasıdır.
* * *
Sənə fəda olum ey qadir Allah,
Yetişdi çiçəkli yaz ara məni.
Mənə Kəlbəcərin hər yeri birdi,
Göndər ya Zəyliyə, ya Zara məni.
Zar-zəylik Kəlbəcərin lap o başı, erməni tərəf başı ərazisidi.
* * *
Səhər-səhər o xəyalıma gəldi. Bu misralarda…
Qəlbimin atəşini,
Gözlərmin yaşını,
Vərəqlərə süzərək,
Sətirlərə düzərək,
Sanki qönçə gül dərdim,
Onu sənə göndərdim.
Yenə yaxın durmadın…
Əlini də vurmadın.
Yandırdı, kül eylədi,
Aman məni, ah məni.
Gördü ki, sən sevmədin,
Milyonlara sevdirdi,
Yaradan Allah məni…!!!
* * *
Azərbaycan xalqının xoşbəxtliyi onun müstəqilliyidi. Əgər tarix bunu qeyri-mümkün hala gətirərsə hansı millətə arxalanmaq!? Bax, bunun özüdə bir məsələdir və əsas məsələdir. Yenə tarixi təcrübə dada yetə bilər! Tarix nəyi göstərmiş və sübut etmişdir? Bunu xatırlamaq lazımdır.
* * *
Hazırda yeni XIX əsrin sonunda, XX əsrə keçərkən irqi və dini dəyərlər; irqi və dini mənafelər ümumi bəşəri dəyərləri, ümumi bəşəri mənafeləri üstələyir!
Bax bu zamanın, tarixin ən böyük ədalətsizliyidir.
Bu ədalətsizliyin qarşısını yalnız sosializm və kommunizm ictimai-quruluşu ala bilir. SSRİ-nin əhəmiyyəti, tarixi xidməti də elə bunda idi.
* * *
Dərk edə-edə oxu:
Gəldiyin ömür yoluna qayıt bax…
Nə qədər şər işlər, nə qədər pis əməllər, nə qədər günahlar etmişsənsə, o qədər yerdən özünə tuşlanmış güllə gözlə, o qədər ölüm gözlə…,
Bu gün getdim direktor Nadir müəllimdən maaş aldım əhvalım yaxşıdı. Allahın verdiyinə şükür.
* * *
Qüdrətli bir Dövlətin vətəndaşı olmaq böyük şərəfdir.
Günəşli, gündüzlü nur boyasıdı,
Allah varsa-səadətdi kainat.
Öz-özünə yaranıbsa yaranış,
Vahimədi, fəlakətdi kainat.
Dərdim-qəmim ola; ehtiyac içərisində yaşayam; yoxsul olam. Dağlar qoynunda – ucqarda yaşayam.
Lakin….
Qüdrətli bir dövlətin vətəndaşı olam.
Bu insanın ən böyük xoşbəxtliyidir.
Hər yerdə sərbəst gəzərdik güman etməzdik kimsə bizə sataşa.
Dağlardakı tənha alaçıqlarda da…
* * *
İstər Atalar sözləri, istərsədə digər qiymətli fikirlər. Hamı tərəfindən bəyənilir və qəbul edilir. Lakin heç də bu fikirlərə hamı fəaliyyətdə əməl etmir. Cüzi miqdarda ağıllı adamlar əməl edir. Lakin başına iş gələn-həmin hikmətli kəlamın nə olduğunu tam dolğunluğu ilə dərk edir.
Heç hər aqil də öz dediyinə və öyrətdiyi nəsihətə özü əməl etmir.
Biz insanlar həmişə verdiyinə «şükr olsun» deyirik. Daha şüurumuz gətirib deyə bilmirik ki, bəzən vermədiyinə də şükür İlahi. Deməli nəyi isə məsləhət bilibsən ki,-verməyibsən. Bəlkə versən zərər gətirərmiş. Ona görə də verməyibsən.
Misal üçün:
Elə, İlahi bu gün mənə dəyərli mənalı bir fikir, hikmətli bir söz vermədi. Yadıma gətirmədi. Neyləyək, məsləhət bilmədi. İndi də belə məsləhətinə şükürlər olsun.
* * *
Bu səhər günəş çıxdı:
Saat 7-yə 20 dəqiqə qalanda çıxdı.-yəni 6-40-da çıxdı. Ayın 7-si ilə 9-u arası elə fərq olmadı. Həyat haqqında düşünərkən nə ölümü yada gətirmə, nə də ondan qorxma.
* * *
Günəş çıxdı saat 7-yə 17 dəqiqə qalanda. Dünənkindən 3 dəqiqə gec çıxdı.
* * *
Var dərdimi qanmayanda, qananda,
Ömür gedir, etibar yox cananda.
* * *
Əvvəl yox olan şeyin (varlığın) axırı da yox olmalıdır.
* * *
Bəhmən Vətənoğlu sür zaman atın,
Ömrün qiyməti yox, alınmaz satın.
* * *
İlki Baldan şirin gözəl həyatın,
Sonu dönür zəhrimara nədəndir!?.
* * *
Vədəsində yan oduma Maralım,
Ağlama Bəhmən öləndən sonra.
* * *
Səni gözəl yaradanda yaradan,
İcazə verdimi nahaq qan eylə.
Sən Allah gündə yüz qan eyləməyi,
Ala gözlərinə qadağan eylə.
* * *
Öz günəş eşqindən zərrə işıq ver,
Bəhməni bəxtəvər bir insan eylə.
* * *
Burda buludludur üzü səmanın,
Burda min hiylədi özü zamanın.
* * *
Uğursuz əsir küləklər,
Yenə fırıldaqlar, yenə kələklər.
* * *
Bir zaman dillərdə qalasıyam mən,
Bəhmənəm, ötəri qonaq deyiləm.
* * *
Oldumsa hər zaman mərhəmət uman…
O süzgün baxışlar vermədi aman.
Sızıltım ney oldu, naləm bir kaman,
Qəlbimi saz kimi çaldı gözəllər.
…Ulduzlara baxan uşağa döndüm,
Əlim çatmaz, bir xəyaldı gözəllər.
* * *
Səhər saat 7-yə 5 dəqiqə qalanda günəş çıxdı. Ayın 10-da isə səhər saat 7-yə 17 dəqiqə qalanda çıxmışdı.
Biz gözlərik bizi gözləməz zaman,
Ovu bərədə vur, ay ağlı nadan.
* * *
Deməki aqiləm, gözlə özünü,
Bir şübhəli şirin dil olan yerdə.
* * *
Qoşa gediləsi ömür yolunda,
Sevgi bir an ola dəhşətdi, dəhşət.
* * *
Zərrə işıq düşsə eşqindən sənin,
Göydə günəş sönsə dolanar Bəhmən.
* * *
İlahi və sirli bir qüvvə tərəfindən bir dəfəlik qərar qoyulub.
Kim hansı günahları, hansı xətaları: -hansı qələtləri etsə hansı cəzaları alacaqdır. Mən belə inanmışam. Hətta görmüşəmdə.
İnanıb inanmamaq hər kəsin öz işidir.
* * *
Nə deyim, nə deyim bu məhəbbətə,
Hər insan oğlunu salır möhnətə.
* * *
Min il ömrüm olsa cavan yaşaram,
Eşqi bir gözəlin qoymaz qocalam.
* * *
Cüt olsa sərçədə qalib gələcək,
Tək olan Aslana yazığım gəlir.
* * *
Bu gün özümə doqquz qızıl diş saldırdım.
Dostum, qardaşım Bəylərin məsləhəti və köməyi ilə.
Ömür yollarında ağardıb birçək,
Ay ellər Atalar alimdir gerçək.
* * *
Kimi deyir bilmə, kimi deyir bil,
Hansını eyləyim gülüm, bilmirəm.
Bilməsəm nadanam, bilsəm dərd əhli,
Bilmiyim bilmirəm, bilim bilmirəm.
* * *
Bir dəfə Bəhmənə mehriban baxsan,
Yüz hatəmin səxavətinə dəyər.
* * *
Sən olmasan zər gözümdə zibildi,
Sən olanda dur dağların daşıdı.
* * *
Xalq zərbi-məsəllərini;
Atalar sözlərini; hikmətli və müdrik kəlamları; mənalı hədis və nağılları bilmək və yadda saxlamaq asandır!
Onlara əməl etmək çətindir. Əməl etmək üçün dərin dərketmə və sarsılmaz iradə lazımdı.
Bunların vəhdəti olan insan kamildir!
Kamil insandır!
Dində kamil insan yetişdirir. Elmdə kamil insan yetişdirir.
Bunların vəhdəti müdrik kamil yetişdirir.
Din daha kamil insan yetişdirir. İzahı bütöv bir kitab olar. Özüdə samballı bir kitab olar.
Bircə səbəbi deyə bilərəm, elm dili inkar edirsə Allahın varlığını aşkar edirsə onun yetişdirdiyi insan kamil olsada müdrik kamil ola bilməz, yəni ancaq özünü yaxşı idarə edib kamil aparsada xalq o qədər də faydalanmaz.
Kaş imkanım, şəraitim ola bu barədə bir kitab yaza biləm.
* * *
Hər baxışın mənasını duymuşam,
Dərdin alım, demə Bəhmən naşıdı.
* * *
Torpağam, qovrulub oda dönmüşəm,
Yağış ol üstümə səpələn, görüm.
* * *
Səhər saat 8-ə 10 dəqiqə işləmiş günəş çıxdı.
Əlalar içində bir də əla,
Yaxşılar içində bir də yaxşı,
Pislər içində bir də pis var.
* * *
Yaradan yaşadır yaratdığını.
* * *
Təbiət boş qalardı, tökülən dolmasaydı,
Ölüm nemət olardı, əzabı olmasaydı.
* * *
Ömrümün qürub çağında 70 yaşda bu səhifədən başlayaraq
Ağlım kəsəndən bəri çərxi-zamanım başıma gətirdiyi bəzi işləri, hadisələri bura yazmaq fikrinə düşdüm.
Yalnız ölüm qohum-əqrabaya və məni sevənləri lazım olan tərcümeyi halım. Amma bunlarda az adam deyil haaa…!



ÖMÜRDƏN YADDA QALAN SƏHİFƏLƏR

Bizim kənd Murovdağın ətəklərinə doğru axan iki çayın arasında bir təpənin üstə yerləşmişdi. Bu məncə arxasındakı ot tayasına bənzər boz dağdan, amma sonralar meşələr basmış boz dağdan sürüşmüşdü.
Kəndimizi araya alan çayların biri Göyçə mahalından İnək dağı kəndinin arxasından; o buri isə Zodun qızıl mədəninin arxasından başlanğıc mənbəni götürürdü. Kəndimizin qənşərində qırmızı rəngə çalan, ona görə də «Qızıl Qaya» adlanan bir əzəmətli qaya vardı. Qayadan alçağı və qayadan günbatan tərəfi balaca bir qəbrstanlıq idi. Hər iki çay bizim kəndin aşağı hissəsində birləşirdi. İnəkdağın arxasından gələn çay Cəmilli (kənd) çayı Zodun qızıl mədəni arxasından üzü bəri gələn Dəmirçudam (kənd) və ya Quzey dalan çayı adlanırdı.
Mən bu Seyidlər kəndində dünyaya göz açmışdım. 1932-ci ilin Bəhmən ayında, sonralar səhv olaraq doğum günüm dekabr ayının 31-nə yazılmışdı. Sovet dövründə Bəhmən ayının səhv olaraq kimsə dekabra aid etmişdir.
Xülasə səkkiz il bu kəndin məktəbində oxuduqdan sonra atam məni rayonun mərkəzinə – Kəlbəcərə aparmış, orada IX (doqquzuncu) sinfə qoymuşdur. Məndən savay heç kəs bizim kənddə öz təhsilini davam etdirmək istəməmiş, heç bir valideyn öz uşağını oxutmaq fikrində olmamışdır. Mən hər həftə 30-35 kilometr yolu tək gedib-gəlməli olurdum. Müharibə təzə qurtarmışdı. Vəziyyət çətin idi. Həftəlik çörəyimi hər bazar günü evdən gətirirdim. Yolda 5-6 kənd keçməli olurdum. Kəndin itləri, özüdə çox sərt itləri vardı, qorxurdum. Çox balaca idim, yalan olmasın 15-20 kilo çəkim, bir metrdən az artıq boyum vardı. Hər kəndə yaxınlaşanda kəndlərin kənarındakı dağların balası ilə, ya da meşə ilə gedirdim ki, itlər tökülüb məni yeməsin. Yadımdadır, ürəyim quş ürəyi kimi çırpınıb döyünürdü.
O zaman kəndimizə nə elektrik xətti, nə də maşın yolu çəkilməmişdi. Yollarla ya atla, ulaqla, ya da piyada gedilirdi. Yadımdadı, bir dəfə atam rayon mərkəzinə gəldi. Bir həftəlik çörəyimizi aldı. Çörək talon ilə verilirdi. Xalamın əri məsul işdə işlədiyinə görə onun köməyi ilə ala bilmişdi. Çörək şələsinin çox hissəsini atam, az hissəsini mən götürdüm. Dağlarla, daşlarla, piyada yollarla kəndləri keçə-keçə səhərə qədər yol gəldik. Kəndlərdə gecə yarı üstümüzə çoxlu itlər tökülürdü… atam itdən qorxmurdu… Mən bunlada fəxr edərdim… Sözün düzü atam ovçu idi, həmişə onu silahlı görmüşdüm. Lakin atam neyləsin zamanə çətin idi. Külfət ağır idi… Biz beş qardaş, iki bacı idik. Beləliklə doqquz nəfər ailəni dolandırmaq çətin idi…
Xülasə gecə səhərə qədər yol gəlib, Ələm ağacı deyilən bir dağın başından kəndimizin qənşərinə çıxdıq. Qənşərinə də deyəndə kəndlə o, dağın başı arasında hələ 10-12 kilometr yol vardı. Ayaqlarım yerimirdi… addımımı özümdən asılı olmayaraq atırdım… Gözlərimi yuxu tuturdu. Mənə qalsa yolun-harası gəldi yıxılıb yatardım… havada xoş idi… Görünür atam bunu hiss etmişdi. Yolun bir-iki addım kənarında rahat bir yerdə şələsini göy otun üstünə qoydu. Mən də şələni onun yanında yerə qoydum. Atam mənə dedi: -səhərə az qalmış olar. Otur qoy yorğunluğun çıxsın. Uzaqdan baxanda kənd zülmət içində görünürdü… 25-30 evdən ibarət bu kənddə yalnız iki evdən sönük lampa işığı görünürdü. Ara-sıra itlərin hürüşmə səsi gəlirdi… Necə, nə vaxt yuxuya getdiyimi bilmirəm… oyandım ki, dağların başına gün düşür… mən yuxuya gedəndə atam pencəyini üstümə atmışdı…
Atam çox pəjmürdə, pərişan, gözləri dolmuş halda üzümə baxırdı. Yaxındakı bulağı göstərdi.-get üzünə su vur, yuyun gəl. Adama bir tikə yavanda olsa çörək yeyək. Beləcə səhər naharımızı edib, sonrada yenə kəndə gəldik…
Amma inəklərimiz sağıldığından südümüz, qatığımız var idi.
Humanitar fənləri yaxşı, riyazi fənləri pis oxuyur, pis bilirdim… Doqquzuncu sinfi Kəlbəcərdə sona çatdırıb, onuncu sinfi Yanşaq kəndində oxumağa getdim. İndi yol yaxın idi. Qonşu çəpli kəndindən Mehdi adlı bir şəxsiyyətcə, həm də xasiyyətcə gözəl bir oğlanda mənimlə oxuyurdu. Mehdi bəy nəslindən idi. O, bizim eldə, mahalda adlı-sanlı bir nəslin övladı idi. Arığalı oğlu Həsənin, yüzbaşı Həsənin nəvəsi idi. Biz bir-birimizi o qədər çox sevir, çox istərdik ki, ikicə-üçcə gün bir-birimizi görməyəndə darıxırdıq. Mehdi dağları, təbiəti, vətəni çox sevərdi. Şer yazmasa da təbiəti şer yazanlardan çox duyurdu. Gözəl… Məlahətli səsi, rəvan oxumaq qabiliyyəti var idi. O zaman yazdığım kiçik şerləri hamıdan gizlədiyim üçün məni məzəmmət edərdi. Atası İmamqulu müharibəyə gedib, qayıtmamışdı. Atasının qardaşı aşıq Məmməd eldə tanınan aşıq idi. Aşıq Məmməd qoşmalar yazırdı. Onun qoşmalarından bu gündə yadımda da qalanları var:

Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию (https://www.litres.ru/pages/biblio_book/?art=68336833) на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.